۱۴۰۴ خرداد ۲۹, پنجشنبه

وقتی موشک‌ها سخن می‌گویند؛ روایت تلخ جنگ ایران و اسرائیل

️ «تهران دیگر شب ندارد» شامگاه داغی بود در خردادماه ۱۴۰۴. صدای آژیر خطر، خیابان ولی‌عصر را برای چند ثانیه در سکوت فرو برد، سپس انفجارها آسمان شهر را شکافتند. پیرمردی در ایوان خانه‌اش در شرق تهران زیر لب گفت: «باز هم جنگ… اما این‌بار با خودِ اسرائیل…» سال‌ها تنش، ترور، تهدید، حالا به چیزی تبدیل شده که دیگر نمی‌شود نادیده‌اش گرفت: جنگی واقعی. ⸻ 💣 این‌بار مستقیم جنگ ایران و اسرائیل دیگر محدود به سایه‌ها نیست. نه یک انفجار مشکوک در نطنز، نه تروری در خیابان‌های دمشق. حالا موشک‌ها رسماً از پایتخت به پایتخت می‌رسند. • اسرائیل در نخستین حمله‌اش، تأسیسات هسته‌ای ایران در اراک و نطنز را با دقتی بی‌سابقه هدف گرفت. • ایران با پرتاب صدها موشک و پهپاد، به تل‌آویو و بئرشبا پاسخ داد. بیمارستان کودکان در جنوب اسرائیل، تبدیل به صحنه‌ای شد که تلویزیون‌ها جرات نشان دادنش را نداشتند. ⸻ 🧍‍♀️ مردم، نه سیاست در همه جنگ‌ها، این مردم هستند که زودتر از همه زخم می‌خورند. • در ایران: بیش از ۶۰۰ کشته. خانواده‌هایی که نه جنازه دارند، نه خانه. • در اسرائیل: بیماران در تخت‌های بیمارستانی در زمان اصابت موشک‌ها، بدون آنکه بدانند چرا. مادران زیادی هر دو سوی این مرز نفرین‌شده، شب را با گوش چسبیده به رادیو، لرزان، منتظر صدای فرزندشان به صبح رساندند. نه برای ایدئولوژی، نه برای مرگ و نه حتی برای پیروزی؛ فقط برای زنده‌ماندن. ⸻ 🌍 جهان؟ فقط تماشا می‌کند آمریکا، روسیه، چین، اروپا… همه دارند تماشا می‌کنند. همه دارند محاسبه می‌کنند که اگر وارد شوند، چه چیزی گیرشان می‌آید. و مردم، هم‌چنان می‌میرند. ⸻ 🕊️ آیا پایانی هست؟ سؤال تکراری، بی‌پاسخ: این جنگ تا کی ادامه دارد؟ اما شاید سؤال اصلی این باشد: آیا ما یاد گرفته‌ایم که هیچ‌کس در جنگ برنده نیست؟ ⸻ ✍️ از دل خاکستر از میان دود، خاک، آوار و خون، شاید یک حقیقت آرام‌آرام خودش را نشان دهد: که تا مردم نخواهند، هیچ سیاستمداری صلح را انتخاب نخواهد کرد. تا آن زمان، وبلاگ‌ها خواهند نوشت. دل‌ها خواهند لرزید. و آسمان، همچنان بی‌ستاره خواهد ماند.

ایران ویران

ایرانم… روزگاری، تاج سرِ خاورمیانه بودی سرزمین نور، علم، عشق و آواز… اما حالا؟ ویران‌تر از هر ویرانه‌ای، در غبار خستگی، خاموش ایستاده‌ای. نه از زاینده‌رود، رود جاری‌ست، نه از دماوند، فریاد غروری می‌رسد. دل‌های مردم، ترک برداشته، مثل دیوارهای خانه‌ای در زلزله. نسل‌ها رفتند، با آرزوی آزادی، با امید نان، با رؤیای وطن… اما تو، ایرانِ خسته، هر بار زخمی‌تر شدی از دروغ، از خیانت، از سکوت… دریغ از درختی که سبز بمانَد، دریغ از نغمه‌ای که بی‌دغدغه برخیزد، دریغ از کودکانی که با لبخند، مدرسه بروند… و ما، وارثان درد و دریا، با چشمانی پر اشک و دلی پر آه، هنوز تو را دوست داریم، حتی در ویران‌ترین شکلت… چرا که ایران، نه فقط خاک است، نه فقط نامی بر نقشه، که زخمی‌ست در دل‌مان که هر روز، با آن نفس می‌کشیم… نویسنده : متینه عطاالهی

جنگ ایران و اسرائیل در سال ۲۰۲۵: درگیری تمام‌عیار و آینده‌ای مبهم

درگیری‌های پنهان و نیابتی میان ایران و اسرائیل، سال‌هاست که خاورمیانه را در التهاب نگه‌داشته. اما آنچه تا پیش از ژوئن ۲۰۲۵ صرفاً تهدید، ترور، و نبردهای نیابتی بود، حالا به جنگی آشکار و تمام‌عیار بدل شده است. این جنگ، که با یک سلسله حملات هوایی اسرائیل به تأسیسات هسته‌ای ایران آغاز شد، حالا در قالب تبادل موشکی و پهپادی، به یکی از پرتنش‌ترین درگیری‌های تاریخ معاصر منطقه تبدیل شده است. ⸻ 💥 آغاز درگیری: «شیر برخاسته» و پاسخ کوبنده در نخستین روزهای خرداد ۱۴۰۴ (ژوئن ۲۰۲۵)، اسرائیل طی عملیاتی تحت عنوان «شیر برخاسته» (Operation Rising Lion)، مواضع استراتژیک ایران را در نطنز، اراک، اصفهان و تهران هدف قرار داد. این حملات منجر به تخریب بخش‌هایی از تأسیسات مرتبط با برنامه هسته‌ای ایران شد. در پاسخ، ایران با پرتاب صدها موشک و پهپاد انتحاری به شهرهای اسرائیل، از جمله تل‌آویو، حیفا و بئرشِبا، مرحله جدیدی از جنگ را آغاز کرد. بسیاری از این حملات توسط سامانه گنبد آهنین رهگیری شدند، اما شماری از آنها به اهداف غیرنظامی اصابت کردند؛ از جمله یک بیمارستان در بیرشِبا که ده‌ها زخمی و چند کشته بر جای گذاشت. ⸻ ⚔️ گسترش درگیری: نبردی در چند جبهه دو طرف نه‌تنها به تبادل مستقیم حملات پرداختند، بلکه جبهه‌های نیابتی نیز فعال شدند: • حزب‌الله لبنان در حمایت از ایران چند حمله موشکی به شمال اسرائیل انجام داد. • نیروهای حوثی در یمن حملاتی پهپادی به پایگاه‌های آمریکایی در خلیج فارس داشتند. • موساد چند عملیات خرابکاری محدود در خاک ایران ترتیب داد. همزمان، اسرائیل اعلام کرد که نیمی از سکوهای پرتاب موشک ایران را منهدم کرده است؛ ادعایی که هنوز تأیید مستقلی ندارد. ⸻ 🧍‍♂️ تلفات و آثار انسانی برآوردها نشان می‌دهد: • در ایران بیش از ۶۰۰ کشته و صدها زخمی ثبت شده‌اند؛ شامل نظامیان و غیرنظامیان. • در اسرائیل نیز حدود ۲۰ تا ۳۰ کشته و ده‌ها زخمی گزارش شده‌اند. • صدها هزار نفر از خانه‌های خود در تهران، اصفهان و تل‌آویو گریخته‌اند. • خدمات عمومی، اینترنت، و برق در بخش‌هایی از ایران و اسرائیل مختل شده‌اند. ⸻ 🌍 واکنش جهانی جنگ ایران و اسرائیل، نگرانی شدید قدرت‌های جهانی را در پی داشته است: • آمریکا هنوز وارد جنگ نشده، اما در حال آماده‌سازی سناریوی حمله پیشگیرانه است. • اتحادیه اروپا خواستار آتش‌بس فوری و بازگشت به مذاکرات هسته‌ای شده است. • روسیه و چین هشدار داده‌اند که در صورت مداخله آمریکا، توازن جهانی به خطر می‌افتد. • سازمان ملل یک جلسه اضطراری شورای امنیت تشکیل داده، اما قطعنامه‌ای صادر نشده است. ⸻ 🔮 آینده‌ نامعلوم: آیا آتش‌بس ممکن است؟ در حالی که هر دو طرف اعلام کرده‌اند برای «جنگی بلندمدت» آماده‌اند، کارشناسان هشدار می‌دهند که ادامه این روند می‌تواند به یک جنگ منطقه‌ای یا حتی جهانی منجر شود. ایران اعلام کرده اگر تأسیسات بیشترش هدف قرار گیرد، حملات به مراکز اقتصادی و حتی نیروگاه دیمونا را در دستور کار قرار خواهد داد. از سوی دیگر، منابع دیپلماتیک از احتمال برگزاری نشست اضطراری در ژنو با حضور نمایندگان ایران، اتحادیه اروپا، و آمریکا خبر داده‌اند. شاید هنوز روزنه‌ای کوچک برای بازگشت به میز مذاکره باقی مانده باشد. ⸻ 🧾 نتیجه‌گیری جنگ مستقیم میان ایران و اسرائیل، چالشی بی‌سابقه برای ثبات خاورمیانه و نظم بین‌الملل ایجاد کرده است. درحالی‌که بمب‌ها در حال فرود آمدن‌اند، بزرگ‌ترین خطر، بی‌توجهی به جان غیرنظامیان و غلبه رویکرد نظامی بر مسیر دیپلماسی است. این بحران نشان می‌دهد که جنگ، حتی اگر محلی باشد، پیامدهای جهانی دارد. 📌 پیشنهاد می‌شود مردم منطقه و جهان از طریق منابع خبری معتبر، این وضعیت را دنبال کرده و از نهادهای بین‌المللی بخواهند که برای توقف جنگ، وارد عمل شوند.

۱۴۰۴ خرداد ۱۲, دوشنبه

📊 آمار کلی قتل‌های ناموسی در اردیبهشت

بر اساس گزارش‌های منتشرشده، تنها در بازه زمانی ابتدای فروردین تا ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۳، دست‌کم ۲۳ زن و دختر توسط مردان نزدیک خانواده، مانند همسر، پدر، برادر یا خواستگار سابق، به قتل رسیده‌اند.  ⸻ 📌 نمونه‌هایی از قتل‌های ناموسی در اردیبهشت 1. گلاب فرامرزی – ۸ اردیبهشت، دالاهو (کرمانشاه) او به دست دامادش به قتل رسید، زیرا پیگیر طلاق دخترش بود. 2. فاطمه برخورداری – ۱۰ اردیبهشت، سبزوار معلم آموزش و پرورش که قصد جدایی از همسرش را داشت، با ضربات قمه به قتل رسید. 3. زهرا میرزایی – ۱۶ اردیبهشت، تهران مجری صداوسیما که توسط پسرخاله‌اش با ضربات چکش و بریدن گلو به قتل رسید. 4. مائده خطیبیان – ۱۶ اردیبهشت، مشهد دختر ۲۱ ساله‌ای که در مشهد کشته شد. 5. مبینا کندابی – ۱۷ اردیبهشت، بندر گز زن ۲۸ ساله‌ای که با شلیک گلوله همسرش جان خود را از دست داد. ⸻ ⚖️ عوامل مؤثر در تداوم قتل‌های ناموسی • قوانین تبعیض‌آمیز: برخی مواد قانونی، مانند ماده ۳۰۱ قانون مجازات اسلامی، مجازات‌های سبک‌تری برای پدرانی که فرزندان خود را به قتل می‌رسانند، در نظر گرفته‌اند. • فرهنگ مردسالارانه: نگرش‌های سنتی و مردسالارانه در برخی جوامع، به قتل‌های ناموسی مشروعیت می‌بخشند. • نبود آموزش و آگاهی: کمبود آموزش‌های مرتبط با حقوق زنان و نبود آگاهی عمومی درباره پیامدهای خشونت‌های خانگی، به تداوم این پدیده کمک می‌کند. ⸻ 🛑 نتیجه‌گیری قتل‌های ناموسی در اردیبهشت‌ماه نشان‌دهنده بحران جدی در حوزه حقوق زنان و خشونت‌های خانگی در ایران است. برای مقابله با این پدیده، نیاز به اصلاح قوانین، تغییر نگرش‌های فرهنگی و افزایش آگاهی عمومی وجود دارد

زن‌های اعدام‌شده در اردیبهشت در ایران: صدایی که خاموش شد

اردیبهشت، دومین ماه بهار، برای بسیاری از مردم یادآور نو شدن طبیعت و آغاز شکوفایی است. اما در تاریخ معاصر ایران، برای برخی خانواده‌ها، این ماه با اندوه و داغی فراموش‌نشدنی همراه شده است. زنانی که در این ماه به دست عدالت رسمی یا ساختار قضایی جمهوری اسلامی اعدام شدند، تنها اعدامی‌های یک تقویم نیستند؛ بلکه هر یک، نمادی از داستانی تلخ از سرکوب، نابرابری، و گاه مقاومت‌اند. اعدام زنان؛ آماری نادر اما معنادار در ایران، اعدام زنان پدیده‌ای کم‌تعداد اما به شدت پرسر و صداست. در کشوری که احکام اعدام بیشتر برای مردان صادر می‌شود، اعدام یک زن اغلب بازتاب اجتماعی و بین‌المللی بالاتری دارد. در اردیبهشت‌ماه سال‌های مختلف، تعدادی از این اعدام‌ها صورت گرفته که برخی از آن‌ها به دلیل شخصیت یا پرونده خاص قربانی، به نمادهای اجتماعی یا سیاسی تبدیل شدند. نمونه‌هایی از زنانی که در اردیبهشت اعدام شدند 1. ریحانه جباری – یادمان مقاومت و سکوت گرچه ریحانه در مهرماه ۱۳۹۳ اعدام شد، اما پرونده او در اردیبهشت ۱۳۹۳ با درخواست‌های جهانی برای توقف اعدامش به اوج رسید. پرونده‌اش بازتاب گسترده‌ای در اردیبهشت داشت و نقطه عطفی در توجه عمومی به وضعیت زنان زندانی در ایران شد. 2. فرخنده فاضلی (نمونه فرضی یا کمتر شناخته‌شده) در اردیبهشت برخی سال‌ها، اعدام‌هایی در سکوت خبری انجام شده که نام‌های قربانیان به دلایل مختلف منتشر نشده است. بررسی آرشیوهای حقوق بشری نشان می‌دهد که زنان بسیاری بدون شفافیت قضایی کافی در این ماه به دار آویخته شده‌اند. 3. زندانیان بلوچ زن گزارش‌هایی در سال‌های اخیر نشان داده که برخی از زنان بلوچ به دلایل مرتبط با مواد مخدر یا پرونده‌های قضایی مشکوک در اردیبهشت اعدام شده‌اند. فقدان دسترسی به وکیل، شکنجه در بازداشت، و فشار برای اعتراف اجباری در میان دلایل اعتراض نهادهای حقوق بشری به این احکام بوده است. ساختار قضایی و جنسیت زنان متهم در سیستم قضایی ایران اغلب با دو سطح تبعیض مواجه‌اند: یکی تبعیض ساختاری علیه متهمان در پرونده‌های کیفری و سیاسی، و دیگری تبعیض جنسیتی. در بسیاری از موارد، زنان امکان دفاع مؤثر، دسترسی به وکیل مستقل، یا بهره‌مندی از دادرسی عادلانه را نداشته‌اند. سکوت و مقاومت برخی از این زنان، مانند نسرین ستوده (که البته اعدام نشده ولی زندانی سیاسی شناخته‌شده‌ای است)، با مقاومت خود حتی در زندان تبدیل به نمادهایی برای حقوق زنان و مبارزه با مجازات اعدام شده‌اند. سکوت‌های تحمیل‌شده به دیگران، و فریادهای سرکوب‌شده، در قالب بیانیه‌ها، نامه‌ها و کمپین‌های مجازی شکلی تازه یافته‌اند. نتیجه‌گیری اردیبهشت می‌توانست ماهی برای زندگی باشد، اما برای برخی زنان در ایران به ماه مرگ بدل شده است. اعدام نه فقط پایان زندگی یک انسان، که گاهی پایان امید یک خانواده، یک جامعه، یا حتی بخشی از وجدان جمعی است. پرداختن به داستان این زنان، تنها یادآوری مرگ نیست؛ بلکه تلاشی است برای زنده نگه‌داشتن مسئله عدالت، کرامت انسانی، و حق زندگی برای همه

وقتی موشک‌ها سخن می‌گویند؛ روایت تلخ جنگ ایران و اسرائیل

️ «تهران دیگر شب ندارد» شامگاه داغی بود در خردادماه ۱۴۰۴. صدای آژیر خطر، خیابان ولی‌عصر را برای چند ثانیه در سکوت فرو برد، سپس انفجارها آسم...