جنايات_عليه_بشريت توسط جمهوری اسلامی ایران

كميته حقيقت ياب سازمان ملل متحد بار ديكر تاكيد كرد كه عوامل وابسته به جمهورى اسلامى در سركوب خونين اعتراض هاى مسالمت آميز #زن_زندكى_آزادى در سال ١٢٠١ مرتكب #شكنجه و #جنايات_عليه_بشريت شدهاند در بيانيه اين كميته، كه پس از نشستى در آلمان با حضور شمارى از قربانيان و جان به دربردكَان سركوب هاى ١٢٠١ منتشر شد، به موارد كَستردهاى از نقض شديد حقوق بشر، از جمله بازداشتهاى خودسرانه، شكنجه, خشونت هاى جنسى و سركوب و تهديدهاى نظاممند خانوادههاى دادخواه، اشاره شده است.

در اين بيانيه آمده كه خانوادههاى دادخواه بهطور روزمره با تهديد و انواع فشار مواجه اند و حقوق آنها براى آكاهى از حقيقت و دسترسى به عدالت نقض مى شود.

نمايندكان پارلمان ارويا با ارائه طرحى خواستار اقدام فورى عليه سركوب زنان در ايران شدند

كروهى از نمايندكان پارلمان اروپا با ارائه طرح قطعنامهاى، خواستار اقدام فورى عليه قوانين تبعيض آميز و سركوب فزاينده و سيستماتيك زنان در ايران شدند. اين طرح بر لزوم لغو حجاب اجبارى، آزادى زندانيان سياسى و تحريم سپاه پاسداران تآكيد دارد.

در اين طرح همجنين از كشورهاى عضو اتحاديه اروپا درخواست شده تا با تسهيل صدور رواديد بشردوستانه، به ويره براى زنان و دخترانى كه نياز به ترك ايران دارند، حمايت بيشترى ارائه .دهند

حضور كتايون رياحى در مراسمى در خانه سينما، بدون حجاب اجبارى

كتايون رياحى، هنرمند سرشناس سينما در افتتاحيه نمايشكَاه كَروهى «جند تكه آينه» از آثار تجسمى بيست سينماكَر از جمله اثرى از خود او در خانه هندمندان، بدون حجاب اجبارى حضور يافته است. كتايون رياحى به دليل حمايت از جنبش «زن، زندكى، آزادى» در ايران بازداشت ومحاكمه شد.

حكم حبس دو مادر دادخواه اعتراضات آبان ٩٨ در دادكاه تجديد نظر عينا تاييد شد

رضا شفاخواه، وكيل دادكسترى خبر داد كه شعبه ٣٤ دادكَاه تجديدنظر، حكم دادكاه بدوى محبوبه رمضانى، مادر پثمان قليپور و رحيمه يوسفزاده، مادر نويد بهبودى، از كشته شدكان اعتراضات آبان ٩٨ را عينا تاييد كرد.

اين دو مادر دادخواه هر كدام به ١٨ ماه و يك روز حبس محكوم شدهاند

أدامه اعتصاب غذاى دو زندانى زن در حمايت از نركس محمدى

ويدا ربانى در يادداشتى كه در صفحه اينستاكرامى منتسب به نركَس محمدى منتشر شده به درد كشيدن محمدى و ساير هم بندها اشاره كرده و مى كويد، راهى به جز اعتصاب غذا در دفاع از لزوم دسترسى او به خدمات درمانى، پيش روى خود نميبيند.

دو روز پيش از اين يادداشت مطهره كونهاى در يادداشتى از وزير بهداشت و درمان خواسته بود تا شرايط مرخصى و مراقبتهاى درمانى نركَس محمدى را فراهم كند. او در اين پيام با اشاره به جراحى اخير محمدى و لزوم كذراندن دوران نقاهت در خارج از زندان، بازكَشت او به اوين را "باورنكردنى" خواند: «او حتى توان شستن معمولى و استفاده از سرويس بهداشت عمومى كه عفونى و غيراستريل است را نداشت.» كونه اى، فعال دانشجويى زندانى با اشاره به ضعف سيستم ايمنى محمدى نوشت كه شرايط بد زندان "نهايتا منجر به شروع زخم بستر و پيشرفت بيش از حد معمول درد در نواحى كمر و پاهاى او شده است." نركس محمدى، برنده جايزه نوبل صلح به دليل فعاليتهاى حقوق بشرى خود در٢٠ سال كَنشته بيش از ١٠ سال را در زندان سيرى كرده است. بيش از اين بيش از ٢٠ نهاد مدافع حقوق بشر و انجمن قلم در سراسر دنيا خواستار مداخله شوراى حقوق بشر سازمان ملل متحد جهت آزادى فورى او و پي كرفتن مراقبتهاى پزشكى او شده بودند. بيش از ٩٥٠ نويسنده، هنرمند و كنشكر نيز در نامه اى امانوئل مكرون، رئيس جمهور فرانسه را فراخواندند، براى آزادى فورى محمدى كه در وضعيت بسيار ناكوار جسمانى در زندان به سر مى برد اقدام كند.

اعتصاب غذای نرگس و مطهره در زندان

كزارشي از آخرين وضعيت شيما اعظم فرزان و فرشاد سرايى در زندان اوين

فرشاد سرايى وشيما اعظم فرزان، زوج زندانى سياسى ساكن تهران و از بازداشت شدكان جنبش "ثن زيان ازادى" جهت تحمل دوران بهترتيب ده و پنج سال محكوميت خود بازداشت و هماينك در زندان اوين تهران محبوس مستند. براساس كزارش رسيده به سازمان حقوق بشرى ههنكاو، شيما اعظم فرزان، شهروند ٥٠ ساله و مهندس الكترونيك از ه روز پيش و همسر وى, فرشاد سرايى نويسنده و استاد دانشكاه ٥١ ساله از ٣١ روز پيش بازداشت در حال تحمل دوران محكوميت خود در زندان اوين تهران هستند. فرشاد سرايى توسط شعبهى ١٥ دادكاه انقلاب تهران به رياست قاضى "ابوالقاسم صلواتى" بابت اتهامات "جاسوسى", "اجتماع و تبانى به قصد اقدام عليه امنيت ملى", "توهين به خمينى" و "توهين به مقدسات اسلامى" در مجموع به ١٧ سال حبس تعزيرى و دو سال ممنوعيت خروج از ايران محكوم شد.

همجنين شيما اعظم فرزان توسط شعبهى مذكور بابت اتهامات "اجتماع و تبانى به قصد اقدام عليه امنيت ملى" و "تبليغ عليه نظام" به شش سال حبس تعزيرى محكوم شدكه اين احكام در شعبه ع٣ دادكاه تجديد نظر تهران عينا تآييد شدند و طبق قانون تجميع احكام حكم اشد ١٠ سال حبس براى فرشاد سرايى و ٥ سال حبس براى شيما اعظم فرزان قابل اجرا خواهد بود. بس از ابلاغ حكم، شيما اعظم فرزان در تاريخ ٢ مهرماه سال جارى و فرشاد سرايى ء آبان ماه، در پي احضار و مراجعه به شعبهى يك اجراى احكام كيفرى دادسراى عمومى و انقلاب تهران جهت تحمل دوره حبس خود بازداشت و به زندان اوين منتقل شدند. اين زوج در تاريخ ١٤ آبان ماه ٧) ١٢٠١ نوامبر ٢٠٢٢)، حين خروج از ايران توسط نيروهاى امنيتى جمهورى اسلامى ايران در فرودكاه امام در تهران بازداشت شده و پس از ٥٠ روز بازداشت در بند ٢٠٩ وزارت اطلاعات زندان اوين، در تاريخ ه دى ماه همان سال، فرشاد سرايى با توديع وثيقهى يك ميليارد و پانصد ميليون تومانى، و شيما اعظم فرزان با توديع وثيقهى يك ميليارد تومانى از زندان ازاد شده بودند.

فاطمه سپهری محکوم به ده سال حبس

فاطمه سپهری یک فعال سیاسی و اجتماعی ایرانی است که در سال‌های اخیر به دلیل فعالیت‌هایش در حمایت از حقوق بشر و انتقاد از حکومت جمهوری اسلامی ایران به شهرت رسیده است. او یکی از امضاکنندگان بیانیه ۱۴ فعال مدنی و سیاسی است که در سال ۱۳۹۸ منتشر شد و در آن خواستار استعفای رهبر جمهوری اسلامی و گذار از حکومت فعلی به یک نظام دموکراتیک شد. این بیانیه موج گسترده‌ای از توجه رسانه‌ها و جامعه سیاسی را به همراه داشت. فاطمه سپهری همچنین خواهر محمدحسین سپهری، یکی دیگر از امضاکنندگان این بیانیه است که مانند او به دلیل فعالیت‌های سیاسی‌اش دستگیر و زندانی شده است. خانم سپهری بارها به دلیل فعالیت‌هایش از سوی نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی بازداشت و تحت فشار قرار گرفته است.

او به‌عنوان یک چهره منتقد حکومت، در خارج و داخل ایران توجه بسیاری را جلب کرده و به یکی از صداهای نمادین در میان فعالان مدنی و سیاسی تبدیل شده است که خواستار تغییرات بنیادین در ساختار حکومت ایران هستند.

نوشهر؛ كزارشى از بازداشت جواد امينى، نوكيش مسيحى

جواد امينى، نوكيش مسيحى از ١٠ روز پيش توسط نيروهاى اطلاعات سياه در نوشهر بازداشت و به بازداشتكَاه سارى منتقل شده است. براساس كزارش رسيده به سازمان حقوق بشرى هه نكاو، روز يكشنبه ٢٧ آبان ماه ١٧) ١٢٠٣ نوامبر ٢٠٢١)، جواد امينى، در جريان هجوم نيروهاى اطلاعات سياه به منزل خود در نوشهر بازداشت و به بازداشتكاه اطلاعات سارى انتقال يافت. به نوشتهى ماده ١٨، اين نوكيش مسيحى به همراه يازده نوكيش ديكر دريك پروندهى قضايى مشترك هستند و پروندهى آنان توسط دادكاه انقلاب نوشهر تحت بررسى است. نيروهاى امنيتى جمهورى اسلامى ايران در ايام كريسمس سال كنشته نيز اين شهروند را مورد تفتيش قرار داده و اقدام به ضبط لوازم شخصى وى كرده بودند. تا زمان تنظيم اين كزارش، اطلاع دقيقى از دلايل بازداشت و اتهامات انتسابى عليه أين شهروند در دسترس نيست.

عفو بين الملل خواستار لغو فورى حكم اعدام وريشه مرادى شد

سازمان عفو بين الملل با انتشار بيانيهاى ضمن هشدار درباره baschariyat وضعيت پرونده #وريشه_مرادى، خواهان لغو حكم #اعدام اين زندانى سياسى كُرد شد و نوشت! وريشه مرادى، فعال مخالف از اقليت كُرد تحت ستم در ايران، با خطر اجراى حكم اعدام پس از محاكمه اى غير منصفانه در دادكَاه انقلاب تهران مواجه است. اوايل ماه نوامبر، دادكاه وى را به اتهام «بغى» (شورش مسلحانه عليه بس قرار نكرفت. خواست فرجام واه ودرديوان عالى كشور جريان است. قانون اساسى : اصل ٢٢-رعايت حقوق ذاتى و شهروندى اصل ٣٢-عدم توقيف،حبس،تبعيد غير قانونى اصل ٣٢-رعايت حقوق انسانى توسط قانون اعلاميه جهانى حقوق بشر : ماده ٣- حق حيات براى همه ماده ٨- رعايت حقوق انسانى توسط قانون ماده ٩- عدم توقيف، حبس يا تبعيد غير قانونى ماده ١٠-حق محاكمه قانونى براى همه ماده ٢٢-حق امنيت اجتماعى فرهنكى مالى

كرمانشاه؛ تداوم بازداشت و بى خبرى از سرنوشت يزدان قنبرى، از بيروان آيين يارسان

و بى خبرى از سرنوشت #يزدان_قنبرى، از پيروان آيين #يارسان #هه نكاو؛ جهارشنبه ٧ آذر ١٤٠٣ يزدان قنبرى، شهروند كُرد اهل كرمانشاه و از پيروان آيين يارسان از ٤٠ روز پيش توسط نيروهاى امنيتى جمهورى اسلامى ايران بازداشت و به بازداشتكاه اطلاعات سپاى كرمانشاه منتقل شده و تاكنون اطلاعى از سرنوشتش وى در دسترس نيست.

براساس كزارش رسيده به سازمان حقوق بشرى هه نكاو، عليرغم كشت ٤٠ روز از زمان بازداشت يزدان قنبرى، ٢٨ ساله، اهل كرمانشاه و از پيروان آيين يارسان، تاكنون اطلاعى از وضعيت و سرنوشت وى در دسترس نيست و و پيكيرهاى خانوادهاش در اين زمينه بينتيجه مانده است. يزدان قنبرى، روز شنبه ٢٨ مهر ١٩) ١٤٠٣ اكتبر ٢٠٢٤)، توسط نيروهاى اداره اطلاعات بدون ارائه هركونه بركه قضايى در اين شهر بازداشت و به مكان نامعلومى منتقل شده بود. به كفته يك منبع نزديك به خانواده قنبرى، يزدان قنبرى طى اين مدت از اساسى ترين حقوق خود از جمله حق دسترسى به وكيل و ملاقات با خانواده محروم بوده است. تا زمان تنظيم اين كزارش، اطلاع دقيقى از دلايل بازداشت، اتهامات وارده و سرنوشت اين شهروند كرد در دسترس نيست.

روند رسیدگی پرونده اکباتان

تحصن مقابل زندان اوين با شرايط جسمى بحرانى حسین رونقی

حسين رونقى در كانال تلكرامى خود از حركت به سمت زندان اوين براى تحصن در حمايت از بجههاى اكباتان خبر داد. خواسته او آزادى نسرين شاكرمى، توماج صالحى، فاطمه سپهرى و آرشام رضايى ست. او همجنين ضمن انتشار تصويرى از لب دوختهاش نوشت: "با لبهاى دوخته ايستادهام بر عهدم... براى كيانوش و خواستههايش، با لبهاى دوخته تا پاى جان خواهم ايستاد. زندكَى آنقدر ارزش ندارد كه بهخاطرش كسى وجودش و شرافتش را بفروشد. حقيقت را هيج وقت نمى شود زير خاك كرد. حتى دشمنان باشكوه و باشرفى نيستيد. ايران براى شما وطن نيست. آخرين وضعيت جسمى (روز دهم): البها متورم و زخم شدهاند و خونريزى مى كنند. كاهش وزن زياد، ضعف جسمانى به همراه سركيجه شدت كَرفته و عضلات تحليل رفته اند. نوسان فشار خون و فشار خون بالاى ١٢ و نوسان شديد قند خون. خونريزى كوارشى و ادرارى. درد مفاصل و استخوانها. سهم امروز: سه ليوان آب، دو ليوان جاى، و تزريق داروها به صورت وريدى و عضلانى. خواسته ام همان خواسته هاى كيانوش است." صدايش باشيم. كنارش باشيم.

شریفه محمدی حکم اعدام

#شريفه_محمدى از فعالين كاركرى و شهروند ترى ساكن شهر رشت، توسط شعبه يكم دادكاه انقلاب رشت به رياست هريك از قاضيان احمد درويش كَفتار و مهدى راسخى از بابت اتهام بغى از طريق عضويت در كميته هماهنكى براى تشكيل تشكل هاى كاركرى و "نزديكى اين .تشكل به حزب كومله" به اعدام محكوم شده بود اين حكم توسط ديوان عالى كشور نقض وجهت رسيدكَى مجدد به شعبه هم عرض ارجاع داده شده است.

زينب جلاليان محکوم به حبس ابد شد

كرد و اهل ماكو كه هم اينك در زندان يزد محبوس است، پس از دستكيرى به اتهام «محاربه از طريق عضويت در پثاى» به اعدام محكوم شد.

خانه مرگبار ترین فضا برای زنان

اجراى حكم اعدام يك زندانى اهل كوهدشت در زندان مركزى كرج

اجراى حكم #اعدام يك زندانى اهل #كوهدشت در زندان مركزى كرج #هه نكاو؛ سه شنبه ٦ آذر ١٣٠١ حكم اعدام يك زندانى به نام احسان بساطى ولى آباد، اهل كوهدشت از توابع استان لرستان، كه بيشتر از بابت جرايم مرتبط با مواد مخدر به اعدام محكوم شده بود، در زندان مركزى كرج اجرا شد. براساس كَزارش رسيده به سازمان حقوق بشرى ههنكاو، سحركَاه روز سه شنبه ٦ آذر ٢٦ ) ١٤٠٣ نوامبر ٢٠٢٤)، حكم اعدام يك زندانى به نام احسان بساطى ولى آباد، ٣١ ساله و اهل كوهدشت در زندان مركزى كرج كه رسانه هاى حكومتى از آن به عنوان "ندامتكاه مركزى كرج" نام مى برند، اجرا شد. به كفته منابع مطلع، اين زندانى از ٤ سال پيش از بابت جرايم مرتبط با مواد مخدر در كرج بازداشت و به اعدام محكوم شد. وى روز يكشنبه ٤ اذر جهت أجراى حكم به سلول انفرادى منتقل شده بود. خبر اعدام اين زندانى تا زمان تنظيم اين خبر، در رسانههاى حكومتى به ويثره رسانه هاى نزديك به قوه قضاييه اعلان نشده است.

ده‌ها خانواده داخواه با انتشار بیانیه‌ای خواهان نقض حکم اعدام وریشه مرادی و پخشان عزیزی شدند

ده‌ها تن از خانواده‌های دادخواه با انتشار بیانیەای نسبت بە صدور احکام اعدام توسط جمهوری اسلامی ایران واکنش نشان دادە و با اشارە بە صدور حکم اعدام پخشان عزیزی و وریشە مرادی خواستار نقض احکام این دو فعال سیاسی کُرد و پایان دادن بە احکام اعدام توسط جمهوری اسلامی شدند. این افراد همزمان با انتشار پتیشنی از همە دادخواهان و کنشگران و دغدغەمندان عدالت درخواست کردەاند با امضای این بیانیە صدای وریشە و پخشان باشند و اقدامات فوری و جدی در خصوص لغو احکام اعدام در ایران صورت گیرد. تاکنون بیش از دو هزار نفر از فعالین سیاسی، مدنی، روزنامه‌نگاران و خانواده‌های دادخواه این پتیشن را امضا کرده‌اند. (لینک پتیشن). *بیانیه دادخواهان و فعالان حقوق بشر در رابطه با حکم اعدام وریشه مرادی، پخشان عزیزی و سونامی اعدامها در ایران* ماههاست که از بند زنان زندان اوین و بیست و چهار زندان دیگر صدای «نه به اعدام» می‌آید. در پی اجرای روزافزون احکام اعدام در ایران در دو سال گذشته و اعدام بیش از دویست و پنجاه نفر از زمان روی کار آمدن حکومت جدید، روزی نیست که شاهد اعدام بطور متوسط پنج نفر در ایران نباشیم. ما، جمعی از خانوادههای دادخواه و فعالان مدنی و حقوق بشری ایران، با نگرانی و تأسف عمیق نسبت به افزایش بیسابقه اعدامها در کشور، این فراخوان را به عنوان یک اقدام مشترک و اعتراض دستهجمعی منتشر کرده و از مردم ایران، جامعه حقوق بشری و نهادهای بینالمللی میخواهیم که فورا اقداماتی را در دستور بگذارند. *مردم ایران : * با حضور در تجمعات اعتراضی و رساندن صدای خود، به جهانیان نشان دهید که ما خواستار پایان دادن به اعدامها و رعایت حقوق بشر در ایران هستیم. همبستگی و همراهی شما نیروی بزرگی در این مسیر است. *سازمانهای حقوق بشری* : ما از سازمانهای حقوق بشری داخلی و بین‌المللی مانند عفو بین‌الملل، دیدهبان حقوق بشر و شورای حقوق بشر سازمان ملل درخواست داریم با پیگیری مستمر وضعیت زندانیان در ایران، فشار بر حکومت اسلامی را برای توقف احکام اعدام افزایش دهند. *دولتهای جهان و سازمانهای بین‌المللی:* ما از دولتهای مختلف و نهادهای بینالمللی میخواهیم تا با استفاده از تمام ابزارهای دیپلماتیک و حقوقی، جمهوری اسلامی را تحت فشار بگذارند و مانع از قتل عمد دولتی توسط این حکومت شوند. بعد از قتل جمشید شارمهد، شهروند آلمانی-امریکایی، بستن سه کنسولگری در آلمان یک قدم مثبت در جهت نشان دادن واکنش به اعدامها بود. *رسانه‌ها و خبرنگاران* : ما از رسانه‌ها و خبرنگاران داخلی و خارجی میخواهیم که با پوشش گسترده وضعیت اعدامها و نقض حقوق بشر در ایران، افکار عمومی را نسبت به این وضعیت آگاه و حساس سازند. *هم‌وطنهای ایرانی خارج از کشور:* ما از همه ایرانیان در خارج کشور میخواهیم که با برگزاری میتینگ و تظاهرات و ارتباط گرفتن با نمایندگان دولتها و پارلمان‌ها، زمینه را برای اعمال فشار به حکومت اسلامی فراهمتر کنند. برای نجات وریشه مرادی ، پخشان عزیزی ، شش نفر محکومین به اعدام شهرک اکباتان و همه محکومین به اعدام، فراخوان ما برگزاری تظاهرات همزمان در دهها شهر جهان است. امیدواریم روز بیست و پنجم نوامبر، روز جهانی اعتراض به خشونت علیه زنان، روزی باشد که در دهها شهر دنیا به خیابان رفته و فریاد متحدانه «نه به اعدام» سر دهیم. در پایان، ما به عنوان جمعی از دادخواهان و فعالان، مخالف هرگونه سرکوب و خشونت دولتی علیه مردم هستیم و باور داریم که تنها از طریق عدالت، برابری و احترام به حقوق انسانی میتوان به جامعهای عادلانه و صلحآمیز دست یافت. تا کنون بیش از دوهزار و سیصد نفر این بیانیه را امضا کرده اند در اینجا امضا دادخواهان را ملاحظه میکنید! امضای خانواده های دادخواه دایه شریفه زرینی(مادر رامین حسین پناهی) شعله پاکروان(مادر ریحانه جباری) مینا احدی شهناز اکملی(مادر مصطفی کریم بیگی) آذردخت حق جویان(مادر رضا رسایی) مهسا پیرایی(دختر مینو مجیدی) فاطمه مجتبایی(مادر غزاله چلاوی) لادن بازرگان لاله بازرگان خانوادە جانباختە امید حسنی۔ خانوادە جانباختە فریدون فرجی۔ خانوادە جانباختە میلاد معروفی۔ خانوادە جانباختە فواد سواری۔ خانوادە جانباختە ابراهیم لطف اللهی۔ خانوادە جانباختە شمال خدیری خانوادە جانباختە رامان ریناس خانوادە جانباختە زانیار اللەمرادی خانوادە جانباختە حامد سیف پناهی خانوادە جانباختە محمد شریعتی خانوادە جانباختە شورش نیکنام خانوادە جانباختە کمال احمدپور۔ خانوادە جانباختە شاهو خزری۔ خانوادە جانباختە مهران رحمانی۔ خانوادە جانباختە آزاد حسن پور خانوادە جانباختە ابراهیم لطف اللهی خانوادە جانباختە آرام حبیبی خانوادە جانباختە شاهو بهمنی خانوادە جانباختە هومن عبداللهی خانوادە جانباختە یحیی رحیمی خانوادە جانباختە سارینا ساعدی خانوادە جانباختە آرین خوشگوار خانوادە جانباختە رامین فاتحی خانوادە جانباختە آزاد حسین پوری خانوادە جانباختە فریدون محمودی خانوادە جانباختە محسن محمدی خانوادە جانباختە حیدر قربانی خانوادە جانباختە هدایت عبداللە پور خانوادە جانباختە عیسی بیگلری خانوادە جانباختە مومن زند کریمی خانوادە جانباختە ابراهیم میرزایی خانوادە جانباختەسامان قادر بیگی خانوادە جانباختە محمد حسن زادە خانوادە جانباختەجمال اعظمی خانوادە جانباختە جوهر فتاحی خانوادە جانباختە رضا لطفی خانوادە جانباختە شادمان احمدی خانوادە جانباختە برهان کرمی خانوادە اردلان قاسمی خانوادە جانباختە فواد قدیمی خانوادە جانباختە محسن نیازی خانوادە جانباختە پیمان منبری خانوادە جانباختە داریوش علیزادە۔ سولماز علی زاده از خانواده های دادخواه۔ هادی راد از خانواده های دادخواه۔ نسرین اسدیان۔ ندا منبری از خانوادە دادخواه شرارە صادقی همسر حیدر قربانی حمید قربانی فرزند دادخواه مادر ابراهیم نیا از خانواده های دادخواه۔ هستی حسین پناهی آسیب دیدە بیان عظیمی منظر ضرابی عباس صادقی البرز صادقی ماریا محمودی مرسده قائدی مهوش علاسوندی(مادر محمد و عبداله فتحی) بیژن فتحی شکوفه اذرماسوله امجد حسین پناهی خاطره معینی عظمت اژدری(از داخواهان هواپیمای اکراینی) سلمه بنی صدر(از داخواهان هواپیمای اکراینی) ملکه مصطفی سلطانی عفت ماهباز سمیه ساریخانی(مادر عرفان ساریخانی) مریم دیور(مادر ابوالفضل امیر عطایی) محبوبه رمضانی(مادر پژمان قلی پور) رحیمه یوسف زاده(مادر نوید بهبودی) حوریه فرجزاده(خواهر شهرام فرجزاده) اکرم نقابی(مادر سعید زینالی) محمد کریم بیگی(پدر مصطفی) زهرا کریمی(مادر محمد رسول مومنی زاده) آمنه قادری(مادر زانیار مرادی) فاطمه گلگزی(مادر افشین اسانلو) فرشته اسانلو سوران منصورنیا(برادر برهان منصور نیا هادی راد نسرین اسدیان فائقه ملک محمدی اعظم کبریتی(خواهر حمید) مصطفی باواخانی(برادر مرتضی) ژیلا احمدی قدمخیر فرامرزی(مادر بهرام و شهرام احمدی) سهیلا ارجمند(خواهر رضا برومند(برادر میترا طاهر نژاد(مادر عسل جزیره) آزاده رسایی مهرداد رسایی

گزارشی از آخرین وضعیت مهوش صیدال در زندان اوین

مهوش (سایه) صیدال تدوئی، که پیش‌تر به دلیل فعالیت در کلاب‌هاوس در دو پرونده جداگانه، توسط دستگاه قضایی جمهوری اسلامی ایران به سه سال حبس محکوم شده بود، از یک ماه و ۲۰ روز پیش بازداشت شده و اکنون دوران محکومیت خود را در زندان اوین تهران سپری می‌کند. بر اساس گزارش رسیده به سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، مهوش صیدال تدوئی، روز روز یک‌شنبه ۱۵ مهر ۱۴۰۳ (۶ اکتبر ۲۰۲۴)، پس از احضار و مراجعه به دادسرای اوین بازداشت و جهت سپری نمودن دوران محکومیت دو ساله خود به زندان اوین تهران منتقل شده است. مهوش صیدال تدوئی،اخیراً در پرونده‌ای جدید با همان اتهام، از سوی همین شعبه به دو سال حبس تعزیری و ۵۶۰ میلیون ریال جزای نقدی محکوم شده است. وی ، سال گذشته توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری، به اتهام "نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی" به یک سال حبس و ۱۵ میلیون تومان جزای نقدی محکوم شده بود. در مهرماه سال گذشته، شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری، خانم صیدال را به اتهام "نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی" به یک سال حبس و پانزده میلیون تومان جزای نقدی محکوم کرد. این حکم ابتدا به مدت پنج سال تعلیق شد و وی در این مدت از استفاده از شبکه‌های اجتماعی و تلفن همراه هوشمند منع گردید. با صدور رأی جدید، حکم تعلیقی به تعزیری تغییر یافت. بر طبق اسنادی که در اختیار هه‌نگاو قرار دارد، انتشار اخبار مربوط به مسمومیت‌های سریالی دانش‌آموزان، از جمله مصادیق اتهامات مطروحه علیه خانم صیدال بوده است. همچنین، قاضی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران در این حکم به مستندات پرونده پیشین وی نیز استناد کرده است قابل ذکڕ است کە، این زندانی در ۳۱ خرداد ۱۴۰۲ به دلیل فعالیت در کلاب‌هاوس، همراه با شماری از فعالان این شبکه، توسط نیروهای امنیتی در تهران بازداشت و در ۱ مرداد با تودیع وثیقه از بند ۲۰۹ زندان اوین آزاد شد.

۲۵ نوامبر؛ بازتاب زنجیره‌ای از خشونتهای حکومتی، اجتماعی و خانگی در ایران

با استناد به آمار ثبت شده در مرکز آمار و اسناد سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، از ابتدای سال ۲۰۲۴ میلادی تا به امروز (۲۵ نوامبر)، دست‌کم ۱۷۴ زن‌‌کشی، بازداشت ۱۲۸ زن، اجرای حکم اعدام ۲۴ زن، صدور حکم اعدام برای سه فعال زن و همچنین صدور حکم حبس برای ۱۲۳ فعال زن در ایران ثبت شده است. سازمان حقوق بشری هەنگاو بر این باور است که خشونت علیه زنان در ایران، تحت حکومتی که آپارتاید جنسیتی را به‌عنوان یک سیاست رسمی اعمال می‌کند، به نقطه‌ای بحرانی رسیده است. این وضعیت در حالی است که ایران در شاخص جهانی شکاف جنسیتی، همچنان در پایین‌ترین رتبه‌ها قرار دارد. پس از جنبش «ژن، ژیان، ئازادی»، زنان ایران با سرکوب شدیدتر و اعمال قوانینی چون «حجاب و عفاف» مواجه شده‌اند. جمهوری اسلامی نه‌تنها محدودیت‌ها را افزایش داده، بلکه با راه‌اندازی طرح‌هایی مانند «کلینیک‌های درمان بی‌حجابی» تلاش می‌کند کنترل ایدئولوژیک و سرکوب سیستماتیک را بیش از پیش گسترش دهد. ابعاد خشونت علیه زنان در ایران و پیوند آنها ۱.⁠ ⁠خشونت حکومتی: سرکوب ساختاری و سیستماتیک خشونت حکومتی در ایران، پایه و بستر سایر اشکال خشونت علیه زنان است. این نوع خشونت شامل سرکوب، حق‌زدایی، تبلیغات ایدئولوژیک، و اعمال مجازات‌های سنگین است. از ابتدای سال ۲۰۲۴، جمهوری اسلامی برای ۱۲۳ زن حکم زندان و برای ۲۴ زن حکم اعدام صادر کرده است. سه زن علاوه بر حبس به شلاق محکوم شده و همچنین ۱۲۸ فعال زن توسط نهادهای امنیتی بازداشت شده‌اند. تفکیک جنسیتی در مدارس و سرکوب زنان در عرصه‌های اجتماعی از طریق سیاستهایی مانند حجاب اجباری، به تولید خشونت‌های روانی و فیزیکی گسترده منجر شده است. این روند، جان دخترانی چون آرزو خاوری و دنیا فرهادی را گرفته و باعث شده که جنبش زنان با فشارهای فزاینده‌ای مواجه شود. ۲.⁠ ⁠خشونت اجتماعی: تعمیق تبعیض در بستر جامعه مردسالار خشونت اجتماعی در ایران، متأثر از سیاستهای حکومتی، در قالب آزارهای جنسی، اقتصادی، و اجتماعی علیه زنان گسترش یافته است. با اینکه تنها ۱۸ درصد زنان شاغل‌اند، سیاستهای ساختاری، آنها را در وضعیت وابستگی اقتصادی و آسیب‌پذیری بیشتر نگه می‌دارد. این خشونتها، که به دلیل نبود حمایت قانونی و نهادی گسترش یافته، بستری برای تقویت خشونتهای خانگی و اجتماعی فراهم کرده است. ۳.⁠ ⁠خشونت خانگی: پیامد «طبیعی شده» نظام در نظام آپارتاید جنسیتی خشونت خانگی، از جمله ضرب و شتم، آزار جنسی، قتلهای ناموسی و زن‌کشی، شدیدترین نمود خشونت علیه زنان در همه جای جهان و به شکل خاصی در ایران است. این نوع خشونت نه‌تنها در سایه فقدان قوانین حمایتی، بلکه به دلیل تبلیغات ضدزن حکومتی، تشدید شده است. سازمان هه‌نگاو از ابتدای سال ۲۰۲۴، هەنگاو ۱۷۴ مورد زن‌کشی را در ایران ثبت کرده است. اما این آمار تنها بخشی از واقعیت است؛ بسیاری از موارد خشونت خانگی به دلیل فشارهای اجتماعی و حکومتی ثبت نمی‌شوند و در رده «آمار پنهان» قرار می‌گیرند. خشونت خانگی، در واقع، بازتاب فشارهای سیاسی و اجتماعی گسترده‌تری است که زنان ایران با آن به شکل ویژه‌ای روبرو هستند. ابعاد گسترده خشونت علیه زنان و پیامدهای آن خشونت علیه زنان در ایران زنجیره‌ای از عوامل درهم‌تنیده است. سیاست‌های حکومتی به شکل سیستماتیک زمینه را برای خشونت‌های اجتماعی و خانگی فراهم می‌کند. اعمال قوانین محدودکننده و تبعیض‌آمیز، ایجاد ترس و سرکوب در حوزه عمومی، و نبود سازوکارهای حمایتی، نه‌تنها زنان را در حوزه خصوصی آسیب‌پذیرتر کرده، بلکه امنیت و آزادی آنان را در جامعه به مخاطره انداخته است. این خشونت‌ها به شکلی هماهنگ و هدفمند، عاملیت جنسی، اجتماعی، افتصادی و در نهایت سیاسی، زنان را سرکوب می‌کند و از آنها موجوداتی وابسته و بی‌قدرت می‌سازد. در نتیجه، آنچه در ایران شاهد آن هستیم، فراتر از یک بحران داخلی است و باید به‌عنوان بخشی از نظام آپارتاید جنسیتی شناخته شود که هدف آن حذف زنان از عرصه اجتماعی و عمومی است. از جمله این خشونت‌ها، خشونت‌‌های ساختاری و اجتماعی تشدید شده به زنان کوییر (خاصه زنان همجنسگرا و ترنس) در سایه جرم‌انگاری‌های حیات کوییر است که تا حکم اعدام پیش می‌روند. فراخوان هەنگاو به مناسبت ۲۵ نوامبر ۲۰۲۴، روز جهانی منع خشونت علیه زنان، سازمان حقوق بشری هەنگاو از جامعه جهانی و مردم ایران می‌خواهد که برای پایان دادن به خشونت علیه زنان در ایران اقداماتی فوری و عملی انجام دهند. هەنگاو از جامعه بین‌المللی می‌خواهد جمهوری اسلامی ایران را به‌عنوان حکومتی مبتنی بر آپارتاید جنسیتی شناسایی کنند. این شناسایی باید به اعمال فشارهای دیپلماتیک، حقوقی و اقتصادی برای توقف خشونت سیستماتیک علیه زنان ایران منجر شود. همچنین، نهادهای حقوق بشری باید تحقیقات مستقل و جامعی درباره خشونت علیه زنان ایران انجام داده و مقامات مسئول را پاسخگو کنند. از جامعه ایران نیز انتظار می‌رود با همبستگی و ایجاد شبکه‌های حمایتی برای زنان، علیه خشونت‌های اجتماعی و خانگی ایستادگی کرده و با مستندسازی موارد نقض حقوق، آگاهی عمومی و جهانی را افزایش دهند. سازمان حقوق بشری هەنگاو به تعهد خود در مستندسازی خشونتها، دفاع از حقوق زنان و پیگیری عدالت برای قربانیان در مجامع بین‌المللی ادامه می‌دهد. این سازمان تأکید دارد که روز جهانی منع خشونت علیه زنان باید به یک نقطه آغاز برای اقدامات عملی و نه صرفاً پیام‌های نمادین تبدیل شود. آنچه اکنون ضرورت دارد، همبستگی جهانی و اقداماتی مؤثر برای پایان دادن به خشونت سیستماتیک علیه زنان در ایران است.

نگار دباغی، ۱۷ ساله و اهل تبریز توسط نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران در این شهر بازداشت

نگار دباغی، ۱۷ ساله و اهل تبریز توسط نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران در این شهر بازداشت و به زندان مرکزی تبریز منتقل شده است. او دو هفته اخیر را با بلاتکلیفی در زندان سپری کرده است.

بر اساس گزارش رسیده به سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، روز چهارشنبه ٢٣ آبان ١٤٠٣ (١٣ نوامبر ١٤٠٣)، نگار دباغی، نوجوان ۱۷ ساله اهل تبریز بازداشت و به زندان مرکزی این شهر شده است. بر طبق اسنادی که در اختیار هه‌نگاو قرار گرفته است، بازداشت نگار دباغی پس از صدور قرار جلب به دادرسی توسط شعبه ۱۰ دادیاری دادسرای عمومی و انقلاب تبریز انجام گرفته است. اتهامات انتسابی به این نوجوان "تشویق مردم به ارتکاب جرم علیه امنیت داخلی و خارجی، اهانت به اسلام، تبلیغ علیه حکومت و توهین به خامنه‌ای و خمینی" عنوان شده است. قابل ذکر است که، این اتهامات بر مبنای اعترافات اجباری اخذ شده توسط ضابطان و محتوای تلفن همراه وی مطرح شده است.

آزاد عباسی، مدرس زبان کُردی، رئیس هیئت‌مدیره سازمان مردم‌نهاد "نوژین" و از بازداشت‌شدگان جنبش "ژن ژیان ئازادی" که بیست و سه روز از دوران یک سال محکومیت خود را در زندان مرکزی قروه سپری می‌کند، در دو مرحله توسط وکیل بند و زندانیان دیگر مورد ضرب‌وجرح قرار گرفته و بدون هیچگونه رسیدگی پزشکی و قانونی به داخل بند بازگردانده شده است. براساس گزارش رسیده به سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، روز سه‌شنبه ۲۹ آبان‌ماه ۱۴۰۳ (۱۹ نوامبر ۲۰۲۴)، آزاد عباسی، فعال مدنی و سیاسی محبوس در بند عمومی زندان مرکزی قروه توسط وکیل بند و تعدادی از زندانیان جرایم عادی هدف ضرب‌وجرح قرار گرفته و مجروح شده است. این شهروند علیرغم گذشت چهار روز تاکنون به مراکز درمانی انتقال نیافته و صورت جلسه پزشکی قانونی‌ای نیز برای وی تشکیل نشده است. آزاد عباسی پس از مجروح شدن خود مسئولین زندان درخواست پیگیری موضوع و بررسی دوربینها را کرده است اما بدون هیچگونه رسیدگی‌ به موضوع پس از مدتی برای بار دوم به داخل بند بازگردانده شده و این‌بار با تیزی مورد حمله قرار گرفته و با شکستن فلاسک آب‌جوش بر رویش دچار سوختگی شده است. قابل ذکر است که این زندانی سیاسی بدون رعایت اصل تفکیک جرایم، دوران محکومیت خود را در بند عمومی زندان قروه با متهمین جرایم عادی سپری می‌کند و تنها زندانی سیاسی این زندان محسوب می‌شود. اخیرا حکم سه سال حبس این فعال مدنی توسط دادگاه تجدیدنظر به یک سال حبس تعزیری کاهش یافته بود. وی پیشتر توسط شعبه‌ی ۱۰۲ دادگاه کیفری دو دهگلان بابت اتهام "توهین به خامنه‌ای" به دو سال حبس و بابت اتهام "تبلیغ علیه نظام" به یک سال حبس و در مجموع به سه سال حبس تعزیری محکوم شده بود که پس از رأی دادگاه تجدیدنظر این احکام به ترتیب به هشت ماه و چهار ماه حبس و در مجموع به یک سال حبس تعزیری کاهش یافتند. آزاد عباسی روز پنجشنبه ۱۰ آبان‌ماه ۱۴۰۳ (۳۱ اکتبر ۲۰۲۴)، پس از احضار و مراجعه به اجرای احکام قروه جهت اجرای حکم حبس خود بازداشت و به زندان مرکزی این شهر منتقل شده بود. آزاد عباسی طی سال‌های گذشته بارها توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده است و آخرین بار ۲۷ شهریورماه ۱۴۰۲ و هم زمان با سالگرد جنبش "ژن ژیان ئازادی" بازداشت شده بود. قابل ذکر است که، آزاد عباسی در جریان جنبش "ژن ژیان ئازادی" نیز به همراه سیروس عباسی، برادرش بازداشت و پس از سه ماه با تودیع وثیقه و موقتاً از زندان مرکزی سنندج آزاد شده بود. وی در نهایت توسط شعبه دوم دادگاه کیفری دهگلان به ۶ سال و ۴ ماه حبس تعزیری محکوم گردید.

وریشه مرادی (جوانا سنه)، زندانی سیاسی کُرد و از اعضای جامعه‌ی جامعه‌ی زنان آزاد شرق کُردستان (کژار) در نهمین روز اعتصاب غذای نامحدود خود در زندان اوین، به نشانه‌ی اعتراض به صدور و اجرای احکام اعدام و بلاتکلیفی وضعیت خود، به‌سر میبرد.

براساس گزارش رسیده به سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، وریشه مرادی، زندانی سیاسی متهم به "بغی" که از روز پنجشنبه ۱۹ مهرماه (۱۰ اکتبر) همزمان با "روز جهانی مبارزه با مجازات اعدام" در اعتصاب غذای نامحدود به‌سر میبرد، از پذیرش درخواست پزشک بهداری این زندان که پس از معاینه وی خواستار تزریق سرم به او و انتقالش به بهداری شده بود، خودداری کرده است. این زندانی سیاسی بدلیل درد مفاصل و کمر طی ماه‌های گذشته به مراکز درمانی خارج از زندان منتقل شده و دوره‌ی فیزیوتراپی را آغاز کرده بود که پس از اعتصاب غذا از اعزام به فیزیوتراپی نیز خودداری کرده است. دومین جلسه‌ی دادگاه وریشه مرادی ۱۴ مهرماه ۱۴۰۳ در شعبه‌ی ۱۵ دادگاه انقلاب تهران بابت اتهام "بغی" و به ریاست قاضی ابوالقاسم صلواتی برگزار شده بود و طی این جلسه به این زندانی سیاسی و وکلای وی اجازه دفاع داده نشد. وکلای وریشه مرادی که تا این جلسه از دادگاه از دسترسی به پرونده‌ی وی محروم بودند پس از پایان جلسه تنها برای چند ساعت موفق به مطالعه پرونده شده بودند. قابل ذکر است که، دومین جلسه‌ی دادگاه وریشه مرادی در ۱۴ مردادماه بدلیل عدم حضور وی در دادگاه در اعتراض به صدور حکم اعدام برای پخشان عزیزی و شریفه محمدی به تعویق افتاده بود. جلسه‌ی دوم دادگاه در ۷ شهریورماه نیز این‌بار بدلیل عدم حضور نماینده دادستان و قاضی عموزاد، مستشار دادگاه به تعویق افتاده بود. این زندانی سیاسی از ۱۷ اردیبهشت‌ماه سال جاری به دستور قاضی صلواتی از حق تماس و ملاقات با خانواده و وکلای خود محروم شده است. پس از اجرای حکم اعدام رضا رسایی، زندانی سیاسی کُرد اهل صحنه و از بازداشت‌شدگان جنبش "ژن ژیان ئازادی" جمعی از زندانیان زن زندان اوین در تاریخ ۱۶ مردادماه دست به اعتراض زدند که به درگیری میان این زندانیان و گارد زندان منجر شد و جمعی از آنان از جمله وریشه مرادی به مدت دو ماه دیگر نیز توسط کمیته انظباطی از حق برقراری تماس و ملاقات محروم شد. جلسه اول دادگاه این فعال سیاسی کُرد در تاریخ ۲۷ خردادماه ۱۴۰۳ در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ابوالقاسم صلواتی به اتهام "بغی" از طریق عضویت در کژار برگزار شده بود که طی این جلسه وریشه و وکلایش اجازه دفاع را نداشتند. این شهروند ۲۵ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۳ با دستور قاضی صلواتی برای بازجویی مجدد به مدت سه روز به سلول انفرادی بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شده بود و به همراه پخشان عزیزی در اعتراض به این انتقال به مدت دو روز دست به اعتصاب غذا زده بودند. این شهروند در بهمن ۱۴۰۲ توسط بازپرس شعبه ۵ دادسرای عمومی و انقلاب تهران به "بغی" از طریق عضویت در حزب حیات آزاد کُردستان "پژاک" متهم شد و پرونده‌ی وی پس از صدور کیفرخواست توسط دادستانی به شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی تهران به ریاست قاضی صلواتی ارجاع داده شده بود. وریشه مرادی روز سه‌شنبه ۵ دی ماه ۱۴۰۲، پس از پنج ماه بازداشت در سلول‌ انفرادی از بازداشتگاه وزارت اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین، به بند زنان این زندان منتقل شد. وی اواخر مردادماه همان سال، پس از بازجویی و شکنجه در بازداشتگاه اداره اطلاعات سنندج به زندان اوین منتقل شده بود و طی مدت بازداشت تحت شکنجه جسمی و روانی قرار داشته است. قابل ذکر است که، وریشه مرادی، روز سه‌شنبه ١٠ مرداد ماه ١٤٠٢ (اول آگوست ٢٠٢٣)، در مسیر مریوان به سنندج توسط نیروهای امنیتی وزارت اطلاعات ربوده شده بود. وی حین ربایش به شدت مورد ضرب‌وشتم قرار گرفته و بدون رسیدگی پزشکی به بازداشتگاه منتقل شده بود.

مورد ضرب‌وجرح قرارگرفتن آزاد عباسی، زندانی سیاسی کُرد در زندان مرکزی قروه

آزاد عباسی، مدرس زبان کُردی، رئیس هیئت‌مدیره سازمان مردم‌نهاد "نوژین" و از بازداشت‌شدگان جنبش "ژن ژیان ئازادی" که بیست و سه روز از دوران یک سال محکومیت خود را در زندان مرکزی قروه سپری می‌کند، در دو مرحله توسط وکیل بند و زندانیان دیگر مورد ضرب‌وجرح قرار گرفته و بدون هیچگونه رسیدگی پزشکی و قانونی به داخل بند بازگردانده شده است.

براساس گزارش رسیده به سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، روز سه‌شنبه ۲۹ آبان‌ماه ۱۴۰۳ (۱۹ نوامبر ۲۰۲۴)، آزاد عباسی، فعال مدنی و سیاسی محبوس در بند عمومی زندان مرکزی قروه توسط وکیل بند و تعدادی از زندانیان جرایم عادی هدف ضرب‌وجرح قرار گرفته و مجروح شده است. این شهروند علیرغم گذشت چهار روز تاکنون به مراکز درمانی انتقال نیافته و صورت جلسه پزشکی قانونی‌ای نیز برای وی تشکیل نشده است. آزاد عباسی پس از مجروح شدن خود مسئولین زندان درخواست پیگیری موضوع و بررسی دوربینها را کرده است اما بدون هیچگونه رسیدگی‌ به موضوع پس از مدتی برای بار دوم به داخل بند بازگردانده شده و این‌بار با تیزی مورد حمله قرار گرفته و با شکستن فلاسک آب‌جوش بر رویش دچار سوختگی شده است. قابل ذکر است که این زندانی سیاسی بدون رعایت اصل تفکیک جرایم، دوران محکومیت خود را در بند عمومی زندان قروه با متهمین جرایم عادی سپری می‌کند و تنها زندانی سیاسی این زندان محسوب می‌شود. اخیرا حکم سه سال حبس این فعال مدنی توسط دادگاه تجدیدنظر به یک سال حبس تعزیری کاهش یافته بود. وی پیشتر توسط شعبه‌ی ۱۰۲ دادگاه کیفری دو دهگلان بابت اتهام "توهین به خامنه‌ای" به دو سال حبس و بابت اتهام "تبلیغ علیه نظام" به یک سال حبس و در مجموع به سه سال حبس تعزیری محکوم شده بود که پس از رأی دادگاه تجدیدنظر این احکام به ترتیب به هشت ماه و چهار ماه حبس و در مجموع به یک سال حبس تعزیری کاهش یافتند. آزاد عباسی روز پنجشنبه ۱۰ آبان‌ماه ۱۴۰۳ (۳۱ اکتبر ۲۰۲۴)، پس از احضار و مراجعه به اجرای احکام قروه جهت اجرای حکم حبس خود بازداشت و به زندان مرکزی این شهر منتقل شده بود. آزاد عباسی طی سال‌های گذشته بارها توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده است و آخرین بار ۲۷ شهریورماه ۱۴۰۲ و هم زمان با سالگرد جنبش "ژن ژیان ئازادی" بازداشت شده بود. قابل ذکر است که، آزاد عباسی در جریان جنبش "ژن ژیان ئازادی" نیز به همراه سیروس عباسی، برادرش بازداشت و پس از سه ماه با تودیع وثیقه و موقتاً از زندان مرکزی سنندج آزاد شده بود. وی در نهایت توسط شعبه دوم دادگاه کیفری دهگلان به ۶ سال و ۴ ماه حبس تعزیری محکوم گردید.

آخرین وضعیت یوسف احمدی، زندانی سیاسی محکوم به اعدام در زندان مرکزی سنندج

یوسف احمدی، زندانی سیاسی کُرد محکوم به اعدام و محبوس در زندان مرکزی سنندج (سنه) درحالی مدت ۴ سال و ۶ ماه و ۲۳ روز از بازداشت را سپری می‌کند که تاکنون از دسترسی به حق مرخصی محروم مانده است و پرونده‌سازیها و صدور حکم اعدام علیه او تماماً زیر شکنجه، تهدید و اعترافات اجباری صورت گرفته است. براساس گزارش رسیده به سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، یوسف احمدی، زندانی سیاسی کُرد ۳۹ ساله و اهل بانه که مدت ۱۷۰۰ روز گذشته را در بازداشتگاه اداره اطلاعات و زندان مرکزی سنندج تحت حبس بوده، تاکنون از دسترسی به حق مرخصی محروم مانده است، قابل ذکر است که این شهروند طی یک سال ابتدای بازداشت خود حتی از حق ملاقات با خانواده، و تا مدتها از حق دسترسی به وکیل و رسیدگی پزشکی محروم بود. این زندانی سیاسی شهریور ماه ۱۴۰۲ (سپتامبر ۲۰۲۳) توسط شعبه‌ی اول دادگاه انقلاب سنندج به ریاست قاضی سعیدی بابت اتهام "بغی" از طریق "عضویت در حزب دمکرات کُردستان ایران" به اعدام محکوم شده بود و این حکم زمستان سال گذشته توسط شعبه ۳۹ دیوان عالی دستگاه قضایی جمهوری اسلامی ایران عیناً تایید شد. یوسف احمدی روز یکشنبه ۷ اردیبهشت ۱۳۹۹ (۲۶ آوریل ۲۰۲۰) با توسل به خشونت شدید و بکارگیری ضرب‌وشتم بازداشت و پس از تحمل دوره طولانی بازداشت در بازداشتگاه اداره اطلاعات سنندج (سنه) به زندان مرکزی این شهر انتقال یافت و تا یک سال از حق ملاقات با خانواده محروم بود. قابل ذکر است که، این زندانی سیاسی درحالیکه زخمی شده بود تحت بازداشت قرار گرفت، این شهروند قبل از بازداشت نیز از ناحیه بازو دچار شکستگی شده بود و تحت نظر پزشک اعصاب و روان قرار داشت، همچنین علی‌رغم مبتلا بودن وی به بیماری صرع طی مدت بازداشت خود در بازداشتگاه اطلاعات سنندج از رسیدگی پزشکی محروم شده بود. به گفته‌ی منابع هەنگاو، پرونده‌سازی صورت‌گرفته علیه یوسف احمدی تماماً حین بازجویی زیر شکنجه‌ی شدید جسمی و روانی، اجبار و تهدید به تعرض جنسی نیروهای جمهوری اسلامی ایران به اطرافیان وی انجام گرفت. اخذ اعتراف اجباری از این شهروند درحالیکه چند مهره‌ی پشت وی زیر شکنجه شکسته و براثر ضرب‌وشتم با کابل برق چندین بار از هوش رفته بود صورت گرفت. در مواردی حتی جهت پرونده‌سازی علیه یوسف احمدی، تعدادی از زندانیان در ازای آزادی تشویق به متهم کردن وی می‌شدند. سه هم پرونده‌ای این زندانی با نام‌های محمد کریمی بابت اتهام "معاونت در بغی" به ۲۵ سال حبس، باسط کریمی و محمد فیضی نیز به همان اتهام هر یک به ۲۰ سال حبس تعزیری و در مجموع به ۶۵ سال حبس محکوم شدند کە این احکام سنگین صادره ۱۲ شهریورماه سال گذشته به آنان ابلاغ شده بود. قابل ذکر است که این چهار زندانی طی دوره بازداشت از ابتدایی‌ترین حقوق خود شامل دسترسی به وکیل محروم بودند و تحت شکنجه جسمی و روانی قرار داشتند.

سمنان؛ عاطفه رنگریز به ۷ سال و ۷ ماه حبس محکوم شد

عاطفه رنگریز، فعال حقوق زنان ساکن دامغان که از زندان مرکزی شاهرود به مرخصی درمانی اعزام شده است، توسط دستگاه قضایی جمهوری اسلامی ایران در مجموع به هفت سال و هفت ماه حبس تعزیری و دو سال ممنوعیت از فعالیت در فضای مجازی محکوم شده است.

براساس گزارش رسیده به سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، اخیراً عاطفه رنگریز توسط دادگاه انقلاب دامغان بابت اتهام "تشکیل گروه تلگرامی (ترجمه گاگو)" به هفت سال حبس و بابت اتهام "فعالیت تبلیغ علیه نظام" به هفت ماه حبس تعزیری و دو سال ممنوعیت از فعالیت در فضای مجازی محکوم شده و با تمدید مرخصی درمانی وی جهت سی‌تی‌آنژیو نیز مخالفت شده است. عاطفه رنگریز ۱۶ آبان‌ماه سال جاری بدلیل وخامت اوضاع جسمانی خود از زندان شاهرود به مرخصی درمانی اعزام شده بود. این شهروند ۹ تیرماه امسال (٩ ژوئن ۲۰۲۴) بازداشت و به زندان مرکزی شاهرود منتقل شده بود. حسین تاج، وکیل این زندانی سیاسی با انتشار مطلبی اعلام کرد که، "در شرایطی که با تمدید مرخصی عاطفه رنگریز برای سی‌تی‌آنژیو مخالفت شد، حکم دادگاه انقلاب دامغان نیز ابلاغ شد. عاطفه رنگریز به اتهام تشکیل گروه تلگرامی (ترجمه گاگو) به ۷ سال و به اتهام فعالیت تبلیغی علیه نظام به ۷ ماه حبس تعزیری و دو سال ممنوعیت از فعالیت در فضای مجازی محکوم شد." عاطفه رنگریز پیشتر در تاریخ ۱۹ شهریورماه ۱۴۰۲، توسط نیروهای اداره اطلاعات در دامغان بازداشت و ابتدا به بازداشتگاه این نهاد امنیتی در سمنان و سپس به زندان مرکزی شاهرود انتقال یافته و در نهایت ۲۹ مهرماه همان سال با تودیع وثیقه از زندان شاهرود آزاد شد. قابل ذکر است که وی بابت پرونده پیشین خود به اتهام همکاری و عضویت در گروه‌های مخالف نظام توسط دادگاه انقلاب دامغان به دو سال و هفت ماه و ۱۶ روز حبس تعزیری و بابت اتهام تبلیغ علیه نظام به هفت ماه و ۱۶ روز حبس محکوم شده بود.

اجرای حکم اعدام یک زن در زندان مرکزی خرم‌آباد

دوشنبه ۵ آذر ۱۴۰۳ حکم اعدام یک زن با هویت فریبا ملکی شیراوند که پیشتر از بابت قتل عمد به اعدام محکوم شده بود، در زندان مرکزی خرم‌آباد (زندان پارسیلون) اجرا شد. بر اساس گزارش رسیده به سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، سحرگاه یک شنبه ۴ آذر ۱۴۰۳ (۲۴ نوامبر ۲۰۲۴)، حکم اعدام یک زن با هویت فریبا ملکی شیراوند ۳۶ ساله و اهل شهرستان چگینی استان لرستان، در زندان مرکزی خرم‌آباد اجرا شد. به گفته یک منبع مطلع، فریبا ملکی شیراوند حدوداً چهار سال پیش توسط دستگاه قضایی جمهوری اسلامی ایران به اعدام محکوم شده بود. خبر اعدام این زن زندانی، تا زمان تنظیم این خبر، در رسانه‌های حکومتی به ویژه رسانه‌های نزدیک به قوه قضاییه اعلان نشده است.

کیانوش سنجری فعال سیاسی

کیانوش سنجری یک فعال سیاسی، روزنامه‌نگار و وبلاگ‌نویس ایرانی است که به دلیل فعالیت‌هایش در زمینه حقوق بشر و انتقاد از حکومت ایران شناخته شده است. او از دوران جوانی به فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی روی آورد و به خاطر همکاری با گروه‌های مختلف حقوق بشری و انتشار مطالب انتقادی، بارها بازداشت و زندانی شد. فعالیت‌ها: • کیانوش سنجری در دهه ۱۳۷۰ به عنوان یکی از اعضای فعال جنبش دانشجویی و مدافع حقوق بشر فعالیت خود را آغاز کرد. • او مطالب خود را از طریق وبلاگ‌نویسی و روزنامه‌نگاری منتشر می‌کرد و از جمله افراد پیشگامی بود که اینترنت را به عنوان ابزاری برای انتشار صدای مخالفان به کار گرفت. • علاوه بر فعالیت رسانه‌ای، در ارتباط با نقض حقوق بشر در ایران به ویژه در مورد زندانیان سیاسی افشاگری می‌کرد. بازداشت‌ها: کیانوش سنجری در جریان اعتراضات و فعالیت‌های سیاسی خود بارها دستگیر شد. او برای مدتی طولانی تحت بازجویی و زندان قرار گرفت. در این مدت، با محدودیت‌های شدید و آزارهای جسمی و روانی مواجه بود. تبعید: سنجری پس از تحمل فشارهای امنیتی، در نهایت مجبور به ترک ایران شد. او در سال‌های اخیر در تبعید به سر می‌برد و همچنان در زمینه مسائل حقوق بشر، حقوق زندانیان سیاسی و آزادی بیان فعالیت می‌کند. اهمیت فعالیت‌ها: فعالیت‌های کیانوش سنجری در قالب مستندسازی و افشاگری، تأثیر قابل‌توجهی در آگاهی‌بخشی عمومی در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران داشته است. او نمونه‌ای از افرادی است که هزینه‌های سنگینی برای مبارزه با بی‌عدالتی پرداخته‌اند.

مراسم تشييع كيانوش روز ٢٥ آبان در بهشت زهراى تهران بركزار خواهد شد

كيانوش سنجرى، روزنامه نكار و فعال حقوق بشر ايرانى، در ٢٣ آبان ١٢٠٣ به زندكى خود پايان داد. او در اعتراض به شرايط سختى كه به دليل سالها بازداشت, شكنجه, وفشارهاى امنيتى متحمل شده بود, اقدام به خودكشى كرد. سنجرى سابقه فعاليت به عنوان روزنامه نكار در صداى آمريكا را داشت و در سالهاى اخير، على رغم تمام تهديدها، به ايران بازكَشته بود. به كَفته منابع، او از فشارهاى روانى ناشى از شكنجه هاى كَنشته و محدوديت هاى شديد امنيتى رنج مى برد و در ماههاى قبل از مركَش جندين باراز سوى نهادهاى امنيتى مورد تهديد و ارعاب قرار كَرفته بود. مرك او واكنش هاى كَستردهاى در داخل و خارج از ايران داشت. سازمان كَزارشكَران بدون مرز و عفو بين الملل اين واقعه را «تراردى قابل بيشكيرى» خوانده و جمهورى اسلامى را مسئول مستقيم فشارهايى دانستند كه منجر به اين تصميم شده است. مراسم خاكسيارى او در فضايى امنيتى در تهران بركزار شد، كه نشاندهنده حساسيت بالاى نهادهاى حكومتى نسبت به او بود

محكوميت مجدد عاطفه نكريز به بيش از هفت سال زندان

#عاطفه_رنكريز، فعال حقوق زنان و زندانى سياسى، در حالى كه در مرخصى درمانى به سر مى برد، از سوى دادكَاه انقلاب دامغان به هفت سال و هفت ماه حبس تعزيرى و دو سال ممنوعيت از فعاليت در فضاى مجازى محكوم شد. حسين تاج، وكيل مدافع خانم رنكريز، اعلام كرد كه اين حكم در شرايطى صادر شده كه با تمديد مرخصى موكلش براى ادامه درمان بيمارى قلبى مخالفت شده است. او افزود كه اتهامات جديد شامل "تشكيل كَروه تلكرامى ترجمه كاكو" و "فعاليت تبليغى عليه نظام" بوده است. عاطفه رنكريز، كه به دليل فعاليتهاى حقوق بشرى و زنان شناخته شده است، در كروه تلكرامى خود به ترجمه و انتشار آثار ورونيكا كاكو، نظريهپرداز فمينيست آرزانتينى مى پرداخت. اين فعال حقوق زنان در تاريخ ١٩ شهريور ١٢٠٢ توسط نيروهاى امنيتى در دامغان بازداشت شد و پس از مدتى با توديع وثيقه آزاد كرديد، اما در تاريخ ٩ نيرماه سال جارى مجدداً بازداشت و به زندان شاهرود منتقل شد. او در عا آبان ماه به دليل وخامت وضعيت جسمانى به مرخصى درمانى اعزام شد. بيش از اين حكم جديد، دادكَاه انقلاب شاهرود او را به اتهام "همكارى و عضويت در كَروههاى مخالف نظام" و "تبليغ عليه نظام" به مجموعاً سه سال وسه ماه و ٢ روز حبس محكوم كرده بود. عاطفه رنكريز در سالهاى كَنشته نيز جندين بار بازداشت شده بود. آخرين بار، وضعيت سلامتى او نكران كننده كَزارش شده، به طورى كه اخيراً به دليل وخامت بيمارى قلبى از زندان شاهرود به بيمارستان منتقل و در بخش مراقبتهاى ويره بسترى شده بود.

تظاهرات هزاران نفر در فرانسه در اعتراض به خشونت عليه زنان

ديروز شنبه ٢٣ نوامبر (سوم آذرماه) و در آستانه ٢٥ نوامبر، روز جهانى منع #خشونت_عليه_زنان، هزاران نفر در تظاهرات سراسرى فرانسه در اعتراض به خشونت جنسى عليه زنان شركت كردند. اتحاديه كاركرى "ثثرت" اعلام كرد ٠٠اهزار نفر در اين تجمعات شركت كردهاند كه از اين تعداد، ٨٠هزار نفر در پاريس حضور داشتند. به كَزارش شبكه "فرانساينفو"، پليس فرانسه اما تعداد تظاهركنندكان در سراسر كشور را ٢٠هزار نفر اعلام كرد. اعتراضات در شهرهاى مختلف فرانسه بركزار شد و بسيارى از شركت كنندكان را زنان تشكيل مى دادند، اما مردان نيز در ميان آنها بودند. بيش از ٢٠٠ سازمان و شخصيت از جمله در شهرهاى پاريس، بوردو، مارسى و ليل خواستار شركت دراين اعتراضات شده بودند.

در پاريس، مسير راهپيمايى از ايستكَاه كَار دو نور به سمت ميدان باستيل بود. روى يكى از بنرها نوشته شده بود: "هر دو دقيقه يك مترو، هر هفت دقيقه يك تجاوز". پكى پلو، يكى از سياستمداران محلى، به خبركزارى فرانسه كَفت: «هرجه تعداد ما بيشتر باشد، صداى ما بيشتر شنيده مى شود.» بك شركت كننده اظهار داشت، اين مسئله فقط مربوط به زنان نيست؛ همه را نحت تأثير قرار مى دهد. ما بايد فوراً قانونى تصويب كنيم: «اكَر سكوت مى شود، به اين معنا نيست كه ما موافقيم.» همجنين روى پلاكاردها جملاتى مانند "سكوت را بشكنيم، طرف مقابل بايد شرم كند" و "نه يعنى نه" ديده مى شد. بك تظاهر كننده مرد در مارسى كفت: «ما همه نقش داريم، به ويثه مردان. ما منشاء مشكل هستيم وبايد منشاء راهحل نيز باشيم." به كَفته ايمى باه, فعال حقوق زنان از كمپين #Noustoutes، "درسال ٢٠١٨ نقريباً تمام شركت كنندكَان زن بودند. امروز حدود ٣٠درصد از شركت كنندكَان مرد هستند و اين واقعاً خبر بسيار خوبى است." اين اعتراضات در سايه پرونده جنجالى تجاوز به زيزل پليكوت بركَزار شد كه مراحل نهايى خود را در دادكاه شهر آوينيون طى مى كند. متهم اصلي دومينيك پليكوت است كه متهم است همسر سابق خود را به مدت تقريباً ده سال با دارو بيهوش مى كرده، مورد سوءاستفاده قرار مداده و او را در اختيار ديكر مردان براى تجاوز مى كَذارده است. وى در دادكَاه به اين اتهامات اعتراف كرده است. در كنار او ٥٠ مرد ديكر نيز متهم هستند و ممكن است با حداكثر ٢٠ سال حبس مواجه شوند. اين پرونده موجى از شوك در فرانسه ايجاد كرده و خواستهها براى حمايت بهتر از زنان را افزايش داده است. اين پرونده همجنين باعث داغتر شدن بحث در مورد قانون "بله يعنى بله" شده است.

مسموميت دست كم ٢٠ دانشجوى دانشكاه علوم يزشكى شوشتر

درپى بروز #مسموميت_غذايى در#دانشكاه_علوم_پزشكى_شوشتر، دست كم ٢٠ دانشجو راهى بيمارستان شدند و ١٥ نفر همجنان بسترى هستند. معاون فرهنكى و دانشجويى وزارت بهداشت با تاييد مسموميت غذاى دانشجويان اين دانشكاه كفته است، ٧٠٠ نفر از دانشجويان از غذاى سلف استفاده كرده بودند. حال عمومى برخى از دانشجويان با "سرم تراپى" مساعد كَزارش شده اما بنا بر اعلام مسئولان دانشكاه، موضوع مسموميت دانشجويان در دست پيكيرى است. دست كم دريك سال كنشته جندين بار خبر مسموميت دانشجويان دانشكاههاى مختلف ايران منتشر شده است. پيشتر مسموميت ٧٠ دانشجو در خوابكَاه دانشكَاه تربيت دبير تهران نيز تاييد شده بود.

حسين رونقي بالب هاى دوخته به ياد نيكا شاكرمى تحصن مى كند

رونقى پس از خودكشى كيانوش سنجرى، روزنامه نكار و فعال سياسى، در اعتراض به جلوكيرى نيروهاى امنيتى از بركزارى مراسم تدفين براى او لبهايش را دوخت و در روزهاى كَنشته در مناطق مختلفى در تهران دست به حن ده ات. او در پيام خود نوشت روز يكشنبه جهارم آذر (٢٢ نوامبر) در بلوار كشاورز به ياد نيكا شاكرمى و براى نسرين شاكرمى با لبهاى دوخته به تحصن خواهد نشست.

او پيش از اين با در دست داشتن تصاوير معترضان محكوم به اعدام در پرونده "شهرى اكباتان", در اين شهرى نيز تحصن كرده و كَفته بود, "اين تحصن به ياد آيدا رستمى و با هدف حمايت از بجههاى اكباتان؛ ميلاد آرمون، عليرضا برمرزپورناك، عليرضا كفايى، اميرمحمد خوش اقبال، نويد نجاران، حسيز نعمتى، مهدى حسينى و مهدى ايمانى است." رونقى با اعلام اينكه در تمامى اين تحصنها تنها است و از فرد يا افرادى براى ممراهى دعوت نخواهد كرد، نوشته است: «... در آخرين مكالمهام با اسلام جوات ان أن خيك ن كفجنا اسف طهيم برابن جمهورى اسلامى مرا بكشد.» حسين رونقى پيش از اين كفته بود: «حرفهاى من حرفهاى كيانوش و خواسته هاى من خواسته كيانوش است.» كيانوش سنجرى ٢٣ آبان در اعتراض به ادامه بازداشت جند فعال سياسى به زندكى خود پايان داد.

زنکشی؛ قتل یک زن ٤٥ سالە در همدان

یک زن٤٥ سالە در همدان توسط یک مرد به شيوه‌ی فجیعی با سلاح سرد به قتل رسید. انگیزه قاتل از ارتکاب جرم در رسانه‌های حکومتی تحت عنوان مشکلات شخصی اعلام شده است. براساس گزارش رسیده به سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، روز چهارشنبە ٣٠ آبان ١٤٠٣(٢٠ نوامبر ٢٠٢٤)، یک زن٤٥ سالە در همدان که با ضربات متعدد چاقو مجروح شده بود، در یکی از بیمارستان‌های این شهر جانباخت. به نوشته رسانه‌های حکومتی از جمله ساعت ۲۴، قاتل مردی ۳۵ ساله بوده که به دلیل اختلافات شخصی با مقتول وارد درگیری شده و با استفاده از چاقو وی را زخمی کردە و پس از ارتکاب جرم از محل حادثه متواری شده بود اما در نهایت دستگیر شد. .