آزاد عباسی، مدرس زبان کُردی، رئیس هیئت‌مدیره سازمان مردم‌نهاد "نوژین" و از بازداشت‌شدگان جنبش "ژن ژیان ئازادی" که بیست و سه روز از دوران یک سال محکومیت خود را در زندان مرکزی قروه سپری می‌کند، در دو مرحله توسط وکیل بند و زندانیان دیگر مورد ضرب‌وجرح قرار گرفته و بدون هیچگونه رسیدگی پزشکی و قانونی به داخل بند بازگردانده شده است. براساس گزارش رسیده به سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، روز سه‌شنبه ۲۹ آبان‌ماه ۱۴۰۳ (۱۹ نوامبر ۲۰۲۴)، آزاد عباسی، فعال مدنی و سیاسی محبوس در بند عمومی زندان مرکزی قروه توسط وکیل بند و تعدادی از زندانیان جرایم عادی هدف ضرب‌وجرح قرار گرفته و مجروح شده است. این شهروند علیرغم گذشت چهار روز تاکنون به مراکز درمانی انتقال نیافته و صورت جلسه پزشکی قانونی‌ای نیز برای وی تشکیل نشده است. آزاد عباسی پس از مجروح شدن خود مسئولین زندان درخواست پیگیری موضوع و بررسی دوربینها را کرده است اما بدون هیچگونه رسیدگی‌ به موضوع پس از مدتی برای بار دوم به داخل بند بازگردانده شده و این‌بار با تیزی مورد حمله قرار گرفته و با شکستن فلاسک آب‌جوش بر رویش دچار سوختگی شده است. قابل ذکر است که این زندانی سیاسی بدون رعایت اصل تفکیک جرایم، دوران محکومیت خود را در بند عمومی زندان قروه با متهمین جرایم عادی سپری می‌کند و تنها زندانی سیاسی این زندان محسوب می‌شود. اخیرا حکم سه سال حبس این فعال مدنی توسط دادگاه تجدیدنظر به یک سال حبس تعزیری کاهش یافته بود. وی پیشتر توسط شعبه‌ی ۱۰۲ دادگاه کیفری دو دهگلان بابت اتهام "توهین به خامنه‌ای" به دو سال حبس و بابت اتهام "تبلیغ علیه نظام" به یک سال حبس و در مجموع به سه سال حبس تعزیری محکوم شده بود که پس از رأی دادگاه تجدیدنظر این احکام به ترتیب به هشت ماه و چهار ماه حبس و در مجموع به یک سال حبس تعزیری کاهش یافتند. آزاد عباسی روز پنجشنبه ۱۰ آبان‌ماه ۱۴۰۳ (۳۱ اکتبر ۲۰۲۴)، پس از احضار و مراجعه به اجرای احکام قروه جهت اجرای حکم حبس خود بازداشت و به زندان مرکزی این شهر منتقل شده بود. آزاد عباسی طی سال‌های گذشته بارها توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده است و آخرین بار ۲۷ شهریورماه ۱۴۰۲ و هم زمان با سالگرد جنبش "ژن ژیان ئازادی" بازداشت شده بود. قابل ذکر است که، آزاد عباسی در جریان جنبش "ژن ژیان ئازادی" نیز به همراه سیروس عباسی، برادرش بازداشت و پس از سه ماه با تودیع وثیقه و موقتاً از زندان مرکزی سنندج آزاد شده بود. وی در نهایت توسط شعبه دوم دادگاه کیفری دهگلان به ۶ سال و ۴ ماه حبس تعزیری محکوم گردید.

وریشه مرادی (جوانا سنه)، زندانی سیاسی کُرد و از اعضای جامعه‌ی جامعه‌ی زنان آزاد شرق کُردستان (کژار) در نهمین روز اعتصاب غذای نامحدود خود در زندان اوین، به نشانه‌ی اعتراض به صدور و اجرای احکام اعدام و بلاتکلیفی وضعیت خود، به‌سر میبرد.

براساس گزارش رسیده به سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، وریشه مرادی، زندانی سیاسی متهم به "بغی" که از روز پنجشنبه ۱۹ مهرماه (۱۰ اکتبر) همزمان با "روز جهانی مبارزه با مجازات اعدام" در اعتصاب غذای نامحدود به‌سر میبرد، از پذیرش درخواست پزشک بهداری این زندان که پس از معاینه وی خواستار تزریق سرم به او و انتقالش به بهداری شده بود، خودداری کرده است. این زندانی سیاسی بدلیل درد مفاصل و کمر طی ماه‌های گذشته به مراکز درمانی خارج از زندان منتقل شده و دوره‌ی فیزیوتراپی را آغاز کرده بود که پس از اعتصاب غذا از اعزام به فیزیوتراپی نیز خودداری کرده است. دومین جلسه‌ی دادگاه وریشه مرادی ۱۴ مهرماه ۱۴۰۳ در شعبه‌ی ۱۵ دادگاه انقلاب تهران بابت اتهام "بغی" و به ریاست قاضی ابوالقاسم صلواتی برگزار شده بود و طی این جلسه به این زندانی سیاسی و وکلای وی اجازه دفاع داده نشد. وکلای وریشه مرادی که تا این جلسه از دادگاه از دسترسی به پرونده‌ی وی محروم بودند پس از پایان جلسه تنها برای چند ساعت موفق به مطالعه پرونده شده بودند. قابل ذکر است که، دومین جلسه‌ی دادگاه وریشه مرادی در ۱۴ مردادماه بدلیل عدم حضور وی در دادگاه در اعتراض به صدور حکم اعدام برای پخشان عزیزی و شریفه محمدی به تعویق افتاده بود. جلسه‌ی دوم دادگاه در ۷ شهریورماه نیز این‌بار بدلیل عدم حضور نماینده دادستان و قاضی عموزاد، مستشار دادگاه به تعویق افتاده بود. این زندانی سیاسی از ۱۷ اردیبهشت‌ماه سال جاری به دستور قاضی صلواتی از حق تماس و ملاقات با خانواده و وکلای خود محروم شده است. پس از اجرای حکم اعدام رضا رسایی، زندانی سیاسی کُرد اهل صحنه و از بازداشت‌شدگان جنبش "ژن ژیان ئازادی" جمعی از زندانیان زن زندان اوین در تاریخ ۱۶ مردادماه دست به اعتراض زدند که به درگیری میان این زندانیان و گارد زندان منجر شد و جمعی از آنان از جمله وریشه مرادی به مدت دو ماه دیگر نیز توسط کمیته انظباطی از حق برقراری تماس و ملاقات محروم شد. جلسه اول دادگاه این فعال سیاسی کُرد در تاریخ ۲۷ خردادماه ۱۴۰۳ در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ابوالقاسم صلواتی به اتهام "بغی" از طریق عضویت در کژار برگزار شده بود که طی این جلسه وریشه و وکلایش اجازه دفاع را نداشتند. این شهروند ۲۵ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۳ با دستور قاضی صلواتی برای بازجویی مجدد به مدت سه روز به سلول انفرادی بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شده بود و به همراه پخشان عزیزی در اعتراض به این انتقال به مدت دو روز دست به اعتصاب غذا زده بودند. این شهروند در بهمن ۱۴۰۲ توسط بازپرس شعبه ۵ دادسرای عمومی و انقلاب تهران به "بغی" از طریق عضویت در حزب حیات آزاد کُردستان "پژاک" متهم شد و پرونده‌ی وی پس از صدور کیفرخواست توسط دادستانی به شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی تهران به ریاست قاضی صلواتی ارجاع داده شده بود. وریشه مرادی روز سه‌شنبه ۵ دی ماه ۱۴۰۲، پس از پنج ماه بازداشت در سلول‌ انفرادی از بازداشتگاه وزارت اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین، به بند زنان این زندان منتقل شد. وی اواخر مردادماه همان سال، پس از بازجویی و شکنجه در بازداشتگاه اداره اطلاعات سنندج به زندان اوین منتقل شده بود و طی مدت بازداشت تحت شکنجه جسمی و روانی قرار داشته است. قابل ذکر است که، وریشه مرادی، روز سه‌شنبه ١٠ مرداد ماه ١٤٠٢ (اول آگوست ٢٠٢٣)، در مسیر مریوان به سنندج توسط نیروهای امنیتی وزارت اطلاعات ربوده شده بود. وی حین ربایش به شدت مورد ضرب‌وشتم قرار گرفته و بدون رسیدگی پزشکی به بازداشتگاه منتقل شده بود.