اعدام بی سابقه زنان در ایران

اعدام زنان در ایران: بررسی روند، دلایل و پیامدها اعدام زنان در ایران یکی از موضوعات بحث‌برانگیز حقوق بشری است که همواره واکنش‌های گسترده‌ای را در داخل و خارج از کشور برانگیخته است. در طول دهه‌های گذشته، زنان به دلایل مختلف، از جرائم جنایی گرفته تا اتهامات سیاسی و عقیدتی، با احکام اعدام مواجه شده‌اند. این موضوع نه‌تنها از منظر حقوق بشر، بلکه از لحاظ اجتماعی و قانونی نیز قابل بررسی است. اعدام زنان در ایران: نگاهی به آمار و روندها براساس گزارش‌های سازمان‌های حقوق بشری، ایران یکی از کشورهایی است که بالاترین نرخ اعدام را دارد و زنان نیز بخشی از این آمار را تشکیل می‌دهند. اگرچه تعداد زنان اعدامی نسبت به مردان کمتر است، اما نوع جرائمی که منجر به صدور حکم اعدام برای زنان می‌شود، اغلب نشان‌دهنده ساختارهای تبعیض‌آمیز در جامعه است. برخی از مهم‌ترین موارد اعدام زنان در ایران شامل اتهاماتی همچون قتل (معمولاً در چارچوب خشونت‌های خانوادگی)، قاچاق مواد مخدر، جاسوسی، و اتهامات امنیتی یا سیاسی است. زنان متهم به قتل، گاه در شرایطی مرتکب جرم شده‌اند که خود قربانی خشونت خانگی یا تجاوز بوده‌اند، اما دادگاه‌ها در بسیاری از این موارد، دفاعیات آن‌ها را نادیده گرفته و حکم اعدام را صادر کرده‌اند. بررسی دلایل صدور حکم اعدام برای زنان 1. قتل‌های ناشی از خشونت خانگی: بسیاری از زنانی که به جرم قتل محکوم به اعدام شده‌اند، پیش‌تر قربانی خشونت خانگی بوده‌اند و در شرایطی دست به این اقدام زده‌اند که دفاع از خود را تنها راه نجات دیده‌اند. اما سیستم قضایی ایران معمولاً چنین دفاعیاتی را نمی‌پذیرد. 2. جرائم مربوط به مواد مخدر: ایران قوانین سخت‌گیرانه‌ای درباره جرائم مواد مخدر دارد و زنان بسیاری به دلیل نقش‌های ناچیز در شبکه‌های قاچاق، یا حتی به‌عنوان قربانیان این شبکه‌ها، به اعدام محکوم شده‌اند. 3. اتهامات سیاسی و عقیدتی: در برخی موارد، زنان به دلیل فعالیت‌های سیاسی، اجتماعی یا عقیدتی بازداشت و سپس به اعدام محکوم شده‌اند. این دسته از زنان معمولاً فعالان حقوق بشر، روزنامه‌نگاران یا مخالفان سیاسی هستند. واکنش‌های داخلی و بین‌المللی اعدام زنان در ایران، به‌ویژه در مواردی که عدالت قضایی زیر سؤال می‌رود، همواره مورد اعتراض نهادهای حقوق بشری قرار گرفته است. سازمان‌های بین‌المللی مانند سازمان عفو بین‌الملل و دیده‌بان حقوق بشر بارها از دولت ایران خواسته‌اند که اجرای احکام اعدام را متوقف کند و اصلاحات اساسی در قوانین کیفری خود انجام دهد.

در داخل کشور نیز، فعالان حقوق زنان و وکلای مدافع حقوق بشر تلاش کرده‌اند تا پرونده‌های زنان محکوم‌به‌اعدام را پیگیری کرده و احکام آن‌ها را کاهش دهند. برخی پرونده‌های مشهور نیز با فشار افکار عمومی و تلاش وکلا، به تخفیف مجازات یا حتی آزادی زنان محکوم منجر شده‌اند. جمع‌بندی و چشم‌انداز آینده اعدام زنان در ایران، به‌ویژه در مواردی که ناشی از بی‌عدالتی، نابرابری‌های جنسیتی یا عدم دسترسی به دادرسی عادلانه است، یکی از معضلات جدی حقوق بشری به شمار می‌رود. با وجود تلاش‌های داخلی و بین‌المللی، هنوز تغییرات اساسی در سیستم قضایی ایران رخ نداده است. با این حال، افزایش آگاهی عمومی و فشارهای بین‌المللی می‌تواند در بلندمدت به اصلاح قوانین و کاهش موارد اعدام زنان در ایران کمک کند.

وضعیت ضدحقوق بشری زندان های ایران برای زنان

وضعیت زندان‌های زنان در ایران با چالش‌های جدی و نقض‌های گسترده حقوق بشر مواجه است. زنان زندانی، به‌ویژه فعالان سیاسی و اجتماعی، با شرایط سخت و غیرانسانی روبه‌رو هستند که تأثیرات منفی بر سلامت جسمی و روانی آنان دارد. شرایط نامساعد زندان‌ها زندان‌های زنان در ایران، مانند زندان قرچک در ورامین، به‌عنوان یکی از بدترین زندان‌ها شناخته می‌شوند. این زندان در بیابان‌های حوالی شرق تهران واقع شده و دسترسی به آن برای خانواده‌ها دشوار است. زنان زندانی در این مکان با شرایط سختی مواجه هستند که شامل کمبود امکانات بهداشتی، فضای محدود و نظارت شدید می‌شود.  شکنجه و آزار زندانیان زن زنان زندانی در ایران، به‌ویژه زندانیان سیاسی، با شکنجه‌های جسمی و روانی مواجه هستند. بر اساس گزارش‌ها، این زنان تحت فشارهای شدید برای اعتراف به اتهامات نادرست قرار می‌گیرند و با تهدید به آزار جنسی و تجاوز روبه‌رو هستند. این شرایط منجر به آسیب‌های جدی به سلامت روانی و جسمی آنان می‌شود.  تبعیض و نابرابری‌های اجتماعی زنان زندانی در ایران با تبعیض‌های اجتماعی و فرهنگی مواجه هستند که شرایط زندان را برای آنان دشوارتر می‌کند. زنان از گروه‌های قومی و مذهبی مختلف، به‌ویژه کردها، با تبعیض‌های مضاعفی روبه‌رو هستند که منجر به نقض بیشتر حقوق آنان می‌شود.  اقدامات بین‌المللی و واکنش‌ها سازمان‌های بین‌المللی حقوق بشر، از جمله سازمان عفو بین‌الملل و دیده‌بان حقوق بشر، بارها نگرانی خود را درباره وضعیت زندان‌های زنان در ایران ابراز کرده‌اند. این سازمان‌ها خواستار بهبود شرایط زندان‌ها، توقف شکنجه و آزار زندانیان زن و احترام به حقوق بشر شده‌اند. نتیجه‌گیری وضعیت زندان‌های زنان در ایران نیازمند توجه و اقدام فوری است. بهبود شرایط زندان‌ها، توقف شکنجه و آزار زندانیان زن و احترام به حقوق بشر، از جمله اقداماتی است که باید در دستور کار قرار گیرد تا حقوق زنان زندانی در ایران محترم شمرده شود. برای آشنایی بیشتر با وضعیت زنان زندانی در ایران، می‌توانید ویدئوی زیر را مشاهده کنید:

رشد کودک همسری در سال اخیر و تاثیر ان بر جامعه

کودک‌همسری، به ازدواج دختران و پسران زیر ۱۸ سال اطلاق می‌شود که در بسیاری از کشورها، از جمله ایران، به‌عنوان یک معضل اجتماعی و حقوق بشری مطرح است. این پدیده نه‌تنها نقض حقوق کودکان است، بلکه پیامدهای منفی گسترده‌ای بر سلامت جسمی و روانی آنان دارد. آمار و وضعیت کنونی در ایران بر اساس گزارش‌های موجود، در سال گذشته، حدود ۲۵ هزار و ۹۰۰ دختر زیر ۱۸ سال در ایران ازدواج کرده‌اند.  این آمار نشان‌دهنده شیوع بالای کودک‌همسری در کشور است. استان‌های با بیشترین آمار کودک‌همسری بر اساس گزارش‌ها، استان‌های خراسان رضوی، آذربایجان شرقی و سیستان و بلوچستان بیشترین آمار کودک‌همسری را دارند. در مقابل، استان‌های ایلام و سمنان کمترین تعداد ازدواج کودکان زیر ۱۸ سال را تجربه می‌کنند.  دلایل و عوامل مؤثر عوامل متعددی در شیوع کودک‌همسری در ایران نقش دارند که از جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: • فقر اقتصادی: در برخی مناطق، خانواده‌ها به دلیل مشکلات مالی، دختران خود را در سنین پایین به ازدواج می‌دهند. • آموزش و آگاهی محدود: کمبود آموزش‌های لازم درباره حقوق کودکان و پیامدهای منفی کودک‌همسری، منجر به تداوم این پدیده می‌شود. • فرهنگ و سنت‌های محلی: برخی جوامع به دلیل باورهای سنتی، ازدواج در سنین پایین را پذیرفته و ترویج می‌کنند. پیامدها و آثار کودک‌همسری کودک‌همسری تأثیرات منفی زیادی بر زندگی دختران دارد که از جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: • سلامت جسمی: بارداری و زایمان در سنین پایین می‌تواند منجر به مشکلات جدی سلامتی برای مادر و نوزاد شود. • سلامت روانی: تجربه فشارهای روانی ناشی از مسئولیت‌های زناشویی و مادری در سنین پایین، می‌تواند منجر به افسردگی و اضطراب شود. • محدودیت‌های اجتماعی: ازدواج در سنین پایین می‌تواند فرصت‌های تحصیلی و شغلی دختران را محدود کرده و آنان را از مشارکت فعال در جامعه بازدارد. اقدامات و راهکارها برای کاهش و جلوگیری از کودک‌همسری، نیاز به اقدامات جامع و هماهنگ در سطوح مختلف وجود دارد: • تقویت قوانین و مقررات: اجرای قوانین سخت‌گیرانه‌تر برای جلوگیری از ازدواج کودکان و حمایت از حقوق آنان. • افزایش آگاهی عمومی: برگزاری کمپین‌های آموزشی برای خانواده‌ها و جوامع محلی درباره پیامدهای منفی کودک‌همسری. • حمایت‌های اجتماعی: ایجاد مراکز حمایتی برای دختران در معرض خطر و ارائه خدمات مشاوره‌ای و روان‌شناختی. نتیجه‌گیری کودک‌همسری یک معضل جدی است که نیازمند توجه و اقدام فوری است. با همکاری نهادهای دولتی، سازمان‌های غیردولتی و جوامع محلی، می‌توان گام‌های مؤثری در جهت کاهش و ریشکنی این پدیده برداشت و آینده‌ای بهتر برای دختران کشور فراهم کرد. جمع آورنده : متینه عطاالهی

خشونت علیه زنان در سال گذشته

وضعیت حقوق بشر زنان در ایران در سال‌های اخیر با چالش‌های جدی مواجه شده است. سرکوب فعالان حقوق زنان، نقض آزادی‌های فردی و افزایش خشونت علیه زنان، از جمله مسائلی است که توجه سازمان‌های بین‌المللی و نهادهای حقوق بشری را به خود جلب کرده است. سرکوب فعالان حقوق زنان در سال‌های اخیر، فعالان حقوق زنان در ایران با سرکوب‌های فزاینده‌ای مواجه شده‌اند. دیده‌بان حقوق بشر در گزارش سالانه خود به بازداشت ده‌ها وکیل، فعال و دانشجو و آزار و اذیت خانواده‌های افراد کشته‌شده یا اعدام‌شده مرتبط با اعتراضات «زن، زندگی، آزادی» اشاره می‌کند. این سازمان همچنین از سرکوب گسترده دانشجویان و اخراج اساتید خبر می‌دهد و تأکید می‌کند که پرونده دست‌کم ۳۰ دانشجو را جمع‌آوری کرده است که در سال گذشته به خاطر «اظهارنظر مسالمت‌آمیز» با تصمیمات انضباطی مواجه شدند. گزارش تأکید می‌کند که آمار واقعی، به احتمال زیاد، بالاتر است.  افزایش خشونت علیه زنان گزارش‌ها نشان می‌دهند که خشونت علیه زنان در ایران افزایش یافته است. در نیمه ابتدایی سال ۲۰۲۴، ۹۳ مورد اقدام به زن‌کشی ثبت شده است که در مقایسه با ۵۵ مورد در دوره‌ای مشابه در سال ۲۰۲۳ میلادی، افزایش ۶۰ درصدی داشته است.  واکنش‌های بین‌المللی در واکنش به نقض حقوق بشر در ایران، سازمان‌های بین‌المللی اقداماتی انجام داده‌اند. پارلمان اروپا در نوامبر ۲۰۲۴ قطعنامه‌ای درباره وضعیت حقوق بشر و تشدید سرکوب زنان در ایران تصویب کرد. این قطعنامه به ویژه به وضعیت زنان بدون حجاب در ایران اشاره شده است که به طور مکرر مورد آزار و اذیت، بازداشت، شکنجه و حتی قتل قرار می‌گیرند.  واکنش مقامات ایرانی مدیرکل حقوق بشر و زنان وزارت امور خارجه ایران در واکنش به مفاد این قطعنامه، آن را «مداخله‌جویانه و سیاسی» خوانده و تأکید کرده است که پارلمان اروپا باید از اقدامات نسنجیده گذشته درس بگیرد.  نتیجه‌گیری وضعیت حقوق بشر زنان در ایران همچنان نگران‌کننده است. سرکوب فعالان حقوق زنان، افزایش خشونت علیه زنان و واکنش‌های بین‌المللی به نقض حقوق بشر، نشان‌دهنده نیاز به اقدامات جدی برای بهبود وضعیت حقوق بشر در کشور است. جمع آورنده : متینه عطاالهی

مقاله هر دو روز یک قتل ناموسی

قتل‌های ناموسی در ایران؛ هر دو روز یک قتل مقدمه قتل‌های ناموسی یکی از تلخ‌ترین و درعین‌حال رایج‌ترین اشکال خشونت علیه زنان در ایران و بسیاری از کشورهای خاورمیانه است. بر اساس گزارش‌های منتشرشده، در ایران، هر دو روز یک زن به دست اعضای خانواده‌اش کشته می‌شود. این آمار نشان‌دهنده عمق بحران و بی‌پناهی زنانی است که تنها به دلیل تصمیم‌گیری درباره زندگی شخصی خود، قربانی خشونت می‌شوند. این مقاله به بررسی ابعاد مختلف قتل‌های ناموسی، آمارهای موجود، دلایل وقوع این قتل‌ها، نمونه‌های واقعی و راهکارهای ممکن برای مقابله با آن‌ها می‌پردازد. ۱. قتل‌های ناموسی چیست و چرا اتفاق می‌افتند؟ قتل‌های ناموسی نوعی از خشونت خانوادگی است که در آن، زن یا دختری به دلیل نقض «هنجارهای اجتماعی و اخلاقی» مورد قبول خانواده، توسط پدر، برادر، همسر یا بستگان نزدیک خود کشته می‌شود. در بسیاری از موارد، این قتل‌ها با انگیزه «حفظ آبرو و شرف خانوادگی» انجام می‌شوند. دلایل اصلی قتل‌های ناموسی: • ارتباط عاطفی یا ازدواج خارج از اراده خانواده (مانند داستان رومینا اشرفی) • فرار از خانه برای رهایی از خشونت‌های خانوادگی • اتهام خیانت (حتی بدون اثبات) • مخالفت با ازدواج اجباری • رفتارهایی که در نگاه سنتی «نامناسب» تلقی می‌شوند، مانند انتخاب پوشش متفاوت نکته مهم این است که در بسیاری از این موارد، حتی اگر زن قربانی، مرتکب هیچ جرم یا خطایی نشده باشد، باز هم قربانی سوءظن و تفکر مردسالارانه‌ای می‌شود که زن را “متعلق” به خانواده می‌داند و نه یک انسان مستقل. ۲. آمارهای تکان‌دهنده از قتل‌های ناموسی در ایران آمارهای منتشرشده درباره قتل‌های ناموسی در ایران، تصویری وحشتناک از این پدیده را نشان می‌دهند: • بر اساس گزارش‌های رسمی، سالانه بین ۳۷۵ تا ۴۵۰ قتل ناموسی در ایران ثبت می‌شود. • در سال ۱۴۰۲، بیش از ۱۳۳ زن قربانی قتل‌های خانوادگی شدند. • بین سال‌های ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۲، حداقل ۱۶۵ زن در چنین قتل‌هایی جان خود را از دست دادند. • سهم قتل‌های ناموسی از کل قتل‌ها در ایران، حدود ۲۰٪ تخمین زده می‌شود. • بیشترین میزان قتل‌های ناموسی در استان‌های خوزستان، کردستان، سیستان و بلوچستان، کرمان و آذربایجان غربی گزارش شده است. نکته قابل‌توجه: بسیاری از قتل‌های ناموسی در ایران به‌عنوان «مرگ مشکوک»، «خودکشی» یا «حادثه» ثبت می‌شوند. بنابراین، آمار واقعی ممکن است بسیار بالاتر از ارقام رسمی باشد. ۳. نمونه‌هایی از قتل‌های ناموسی در ایران رومینا اشرفی – دختر ۱۴ ساله‌ای که پدرش او را سربرید رومینا اشرفی، دختر ۱۴ ساله اهل گیلان، به دلیل داشتن رابطه عاطفی با پسری که خانواده‌اش مخالف آن بودند، توسط پدرش در خواب با داس سربریده شد. این قتل بازتاب گسترده‌ای در رسانه‌ها داشت، اما نکته تکان‌دهنده‌تر مجازات سبک قاتل بود: پدر رومینا فقط به ۹ سال حبس محکوم شد، درحالی‌که اگر شخصی غیر از پدرش او را به قتل می‌رساند، ممکن بود حکم اعدام دریافت کند. ریحانه عامری – قتل با میله آهنی به دست پدر ریحانه عامری، دختر ۲۲ ساله اهل کرمان، به خاطر دیر برگشتن به خانه، توسط پدرش با میله آهنی کشته شد. این قتل هم مانند بسیاری دیگر، در سکوت خبری فرو رفت. فاطمه برحی – قتل به دلیل عاشق شدن فاطمه، ۱۹ ساله از آبادان، عاشق شده بود. اما خانواده‌اش این را نپذیرفتند. برادر و عمویش او را به قتل رساندند و جسدش را در بیابان رها کردند. کانی عبداللهی – دختر کردستانی که پدرش او را کشت چند هفته پیش، کانی عبداللهی، دختر جوان کرد، به دست پدرش به قتل رسید. علت؟ داشتن ارتباط با یک پسر. این قتل نشان داد که هنوز هم در برخی مناطق ایران، زنان حتی حق تصمیم‌گیری درباره زندگی شخصی خود را ندارند. ۴. چرا این قتل‌ها ادامه دارند؟ ۱. قوانین ناکارآمد و حمایت از قاتلان در بسیاری از موارد، قاتلان ناموسی، به دلیل قوانین موجود در ایران، با مجازات‌های سبک مواجه می‌شوند. قانون مجازات اسلامی، اگر پدری فرزند خود را به قتل برساند، قصاص را منتفی می‌داند و معمولاً قاتل فقط به چند سال زندان محکوم می‌شود. ۲. فرهنگ مردسالاری و سنت‌های پوسیده در برخی مناطق ایران، قتل ناموسی همچنان به‌عنوان یک “وظیفه” برای حفظ شرف خانواده تلقی می‌شود. در چنین جوامعی، حتی اگر زنی به قتل برسد، نه‌تنها قاتل مورد سرزنش قرار نمی‌گیرد، بلکه ممکن است مورد احترام هم واقع شود. 3. نبود حمایت‌های اجتماعی از زنان در معرض خطر بسیاری از زنانی که قربانی قتل‌های ناموسی می‌شوند، قبل از قتل، بارها مورد تهدید قرار گرفته بودند اما جایی برای پناه بردن نداشتند. در ایران، مراکز حمایتی کافی برای زنان قربانی خشونت‌های خانوادگی وجود ندارد. ۵. چه باید کرد؟ راهکارهایی برای مقابله با قتل‌های ناموسی ۱. اصلاح قوانین و تعیین مجازات‌های سنگین برای قاتلان ناموسی • لغو قوانین حمایتی از قاتلان (مانند معافیت پدران از قصاص) • تصویب قوانین سخت‌گیرانه‌تر برای خشونت علیه زنان ۲. افزایش آگاهی عمومی درباره حقوق زنان • آموزش حقوق زنان در مدارس • استفاده از رسانه‌ها برای تغییر نگرش جامعه نسبت به قتل‌های ناموسی ۳. ایجاد مراکز حمایت از زنان در معرض خطر • تأسیس خانه‌های امن برای زنانی که مورد تهدید قرار دارند • گسترش خدمات مشاوره‌ای برای زنان در مناطق سنتی 4. افزایش فشارهای بین‌المللی بر ایران برای مقابله با خشونت علیه زنان • سازمان‌های بین‌المللی می‌توانند نقش مهمی در کاهش این قتل‌ها داشته باشند. نتیجه‌گیری قتل‌های ناموسی در ایران یک بحران جدی است که سالانه جان صدها زن را می‌گیرد. درحالی‌که جامعه جهانی به سمت برابری جنسیتی حرکت می‌کند، در ایران همچنان زنانی وجود دارند که تنها به دلیل انتخاب‌های شخصی‌شان به قتل می‌رسند. برای متوقف کردن این چرخه خشونت، باید قوانین تغییر کنند، آگاهی عمومی افزایش یابد و حمایت‌های اجتماعی از زنان گسترش یابد. تا زمانی که این اقدامات انجام نشوند، این آمار وحشتناک همچنان ادامه خواهد داشت. جمع آورنده : متینه عطاالهی

دلتنگی برای وطن

ای وطن، ای خاک روشن، ای صدای ناب عشق باز نامت بر لب من، می‌شود بی‌تاب عشق هر کجا رفتم دلم جا ماند در آغوش تو مثل بادی بی‌قراری می‌کند در کوی تو کوچه‌هایت رنگ شبنم، بوی باران، بوی خاک نخل‌هایت استوارند، مثل مردان پاک‌پاک ای صدای آبشاران در دل شب‌های تار ای غزل‌های شکفته در هوای بی‌قرار من مسافر گشته‌ام، اما تو در جان منی هر کجا باشم بدان، تو همدم و جان منی خسته از دلتنگی‌ام، دلتنگ لبخند توام دور ماندم سال‌ها، مشتاق پیوند توام ای وطن، ای جان پنهان در گلوی بغض‌ها باز خواهم گشت روزی، می‌رسم با شوق‌ها باز در آغوش گرمت خانه‌ای خواهم گرفت دست بر خاکت کشیده، بوسه‌ای خواهم گرفت

يك سازمان حقوق بشرى از افزايش آمار بازداشتها درايران خبر داد

يك سازمان حقوق بشرى مى كويد آمار بازداشتها در ايران از سوى voafarsi ماموران جمهورى اسلامى در ماه كذشته ميلادى، زانويه، حدود ٠م درصد در .مقايسه با مدت مشابه در سال كذشته افزايش داشته است ههنكاو در كزارشى كه يكشنبه م١ بهمن منتشر كرده است، مى كويد «طى ماه زانويه ٢٠٢٥ دستكم ٢١٣ شهروند كه هويت كامل آنها احراز شده است در كل ايران توسط نيروهاى امنيتى بازداشت شدهاند.» بر اساس اسناد ثبتشده از سوى اين سازمان، اين آمار نسبت به مدت مشابه سال كذشته ميلادى .ع مورد يا حدود ٠م درصد افزايش داشته است. در زانويه ٢٠٢٣ دست كم ١٥٢ شهروند بازداشت شدند. به كفته ههنكاو، دستكم ٢٠ فعال زن، ٣ كودك، ١٠٨ شهروند كرد، ٣٨ شهروند عرب، ٣٢ شهروند بلوج، ع٢ فعال اهل سنت و ١١ شهروند بهايى در زانويه از سوى نيروهاى حكومتى بازداشت يا ربوده شدهاند. بيشترين موارد بازداشت در استان خوزستان با ٠ه مورد ثبت شده است. پس از آن آذربايجان غربى با ءم مورد، كردستان با ٢م مورد، وسيستان و بلوجستان با ٢٥ مورد بيشترين بازداشتها را داشتهاند. بازداشت شهروندان وفعالان در ايران از پس از اعتراضات سراسرى ٠١م١ كه به جنبش «زن زندكى آزادى» معروف شد، روندى افزايشى داشته است.

خشونت خانكى؛ قتل يك زن و دو فرزند او توسط همسرش در بناب

#ههنكاو؛ يكشنبه ١١ بهمن ١٣٠٣ بك مرد در شهرستان بناب از توابع استان آذربايجان شرقى، همسر خود با هويت شيوا نبوى ودو كودكشان بهنام هاى كيميا واميرعلى را از طريق ضربات سلاح سرد به قتل رساند. انكيزهى اين فرد از ارتكاب جرم تاكنون مشخص نشده است. بر اساس كزارش رسيده به سازمان حقوق بشرى ههنكاو، بامداد روز يكشنبه ١٣ بهمن ماه ٢) ١٣٠٣ فوريه ٢٠٢٥)، يك زن با هويت شيوا نبوى *§ ساله و دو فرزندش، كيميا ها ساله و اميرعلى ١١ ساله توسط همسرش، ابوالفضل عينعلى ممقانى ١ه ساله بوسيلهى ضربات لولهى آهنى و جوب در شهرستان بناب كشته شدند. به كفتهى منابع آكاه، قاتل حين خوابيدن همسر و دخترش آنان را با ضربات لولهى آهنى به قتل رسانده وكودى ١١ ساله شان كه پس از ديدن صحنه قتل مادر و خواهرش فرار كرده و به زيرزمين خانه پناه برده توسط پدرش بوسيلهى ضربهى جوب به ناحيه سرش كشته شده است. اين فرد از قتل همسر وفرزندانش باقرار دادن خود زير جرخ تريلى اقدام به خودكشى كرده و جانش را از دست داده است.

۹ هزار اعدام در ايران طى ۱۵ سال!

بر اساس كزارش هاى اخير سازمان حقوق بشر ايران، تعداد اعدامها در ايران لى ها سال كذشته به شدت افزايش يافته است. از سال ٢٠١٠ تا كنون، نزديك به 9 هزار نفر در ايران اعدام شدهاند كه در ميان آنها ١م٢ زن و V١ نفر زير ١٨ سال بوده اند. در حالى كه تنها يك ماه از سال ٢٠٢٥ ميلادى كذشته، بيش از م٨ مورد اعدام در كشور ثبت شده است. اين آمار نشان دهنده يك روند نكران كننده است كه سازمان هاى حقوق بشرى را به واكنش واداشته است. سازمان هايى مانند عفو بين الملل و سازمان حقوق بشر ايران بارها نسبت به بركَشت نايذيرى مجازات اعدام هشدار داده اند. اين سازمانها به ويره بر اين نكته تأكيد دارند كه اشتباهات قضايى مى تواند منجر به اعدام افراد بى كناه شود. مواردى از افرادى كه پس از سالها زندان بى كناه شناخته شدهاند، به نكرانى ها درباره عدالت قضايى و صحت احكام اعدام افزوده است.