۱۴۰۳ آذر ۲۱, چهارشنبه

سازمان حقوق بشر ايران: زندان قرچک جهنمى براى زنان و كودكان است

زندان قرچک: نمادی از وحشت و نقض سیستماتیک حقوق بشر زندان قرچک ورامین، یکی از بدنام‌ترین مراکز بازداشت در ایران، به دلیل شرایط غیرانسانی و نقض گسترده حقوق زندانیان، به ویژه زنان و کودکان، به شدت مورد انتقاد قرار گرفته است. این زندان که به جهنم زنان معروف شده، نمادی از قساوت و بی‌توجهی به کرامت انسانی است. در ادامه، جزئیات بیشتری از مشکلات و وضعیت این زندان ارائه می‌شود.
1. زیرساخت‌های فاجعه‌بار زندان قرچک از ابتدا برای نگهداری انسان طراحی نشده بود و به عنوان یک مرغداری قدیمی استفاده می‌شد. به همین دلیل، شرایط فیزیکی این مکان به هیچ‌وجه برای بازداشت افراد مناسب نیست. برخی از مشکلات اصلی زیرساختی عبارت‌اند از: • ازدحام شدید: زندانیان در اتاق‌هایی کوچک و بدون تهویه مناسب محبوس هستند. در بسیاری از موارد، تعداد زندانیان بسیار بیشتر از ظرفیت قانونی است. • نبود امکانات بهداشتی: تعداد سرویس‌های بهداشتی بسیار محدود است و در بیشتر اوقات، زندانیان مجبورند ساعت‌ها در صف منتظر بمانند. این مسئله باعث انتشار بیماری‌های عفونی و قارچی شده است. • کیفیت پایین غذا: غذاهایی که به زندانیان داده می‌شود، اغلب فاسد یا بی‌کیفیت هستند. مواردی از مسمومیت غذایی گزارش شده است. • آب آلوده: آب آشامیدنی سالم در دسترس زندانیان نیست و برخی از آن‌ها مجبورند برای آب تمیز هزینه اضافی پرداخت کنند. 2. شکنجه و بدرفتاری زندان قرچک به‌عنوان مکانی برای اعمال فشار و سرکوب زندانیان، به‌ویژه زندانیان سیاسی، شناخته می‌شود. برخی از روش‌های بدرفتاری که در این زندان گزارش شده‌اند، عبارت‌اند از: • شکنجه‌های جسمی و روانی: زندانیان به طور مداوم تحت فشارهای جسمی و روحی قرار می‌گیرند. برخی از زنان زندانی از ضرب‌وشتم شدید و رفتارهای تحقیرآمیز سخن گفته‌اند. • تهدید و ارعاب: مسئولان زندان به‌طور مداوم زندانیان را با تهدید به آزارهای بیشتر و حتی مرگ تحت فشار می‌گذارند. • عدم دسترسی به وکیل و حقوق قانونی: بسیاری از زندانیان در قرچک به صورت غیرقانونی و بدون محاکمه عادلانه نگهداری می‌شوند. آن‌ها از حق ملاقات، دسترسی به وکیل یا حتی تماس تلفنی با خانواده محروم هستند. 3. شرایط وحشتناک زنان زندانی زنان در زندان قرچک تحت شدیدترین فشارها و بدرفتاری‌ها قرار دارند. موارد زیر بخشی از مشکلاتی است که زنان زندانی با آن مواجه‌اند: • بازداشت‌های غیرقانونی: بسیاری از زنان تنها به دلیل فعالیت‌های مدنی یا عقیدتی بازداشت شده‌اند و تحت اتهامات واهی مانند «اقدام علیه امنیت ملی» یا «تبلیغ علیه نظام» زندانی شده‌اند. • آزار جنسی: گزارش‌هایی از آزار جنسی توسط مأموران زندان یا دیگر زندانیان وجود دارد. زنان در این زندان به‌ندرت از حریم خصوصی برخوردارند و اغلب در فضایی مملو از خشونت و تهدید به سر می‌برند. • فقدان امکانات بهداشتی ویژه زنان: زندانیان زن از دسترسی به وسایل بهداشتی ضروری، به‌ویژه در دوره‌های قاعدگی، محروم هستند. این مسئله باعث بروز بیماری‌های عفونی و مشکلات جسمی شده است. 4. وضعیت کودکان در زندان یکی از جنبه‌های شوک‌آور زندان قرچک، حضور کودکان خردسال در کنار مادران زندانی است. این کودکان در محیطی سرشار از خشونت و فشار روانی زندگی می‌کنند که تأثیرات مخربی بر رشد و سلامت روانی آن‌ها دارد. مشکلات اصلی کودکان در این زندان عبارت‌اند از: • نبود فضای بازی و آموزش: کودکان در قرچک هیچ امکاناتی برای بازی، تفریح یا آموزش ندارند. • تأثیر روانی منفی: مشاهده خشونت و شنیدن فریادهای زندانیان، آثار روانی عمیقی بر این کودکان می‌گذارد. • شرایط تغذیه ضعیف: کودکان نیز مانند مادرانشان از غذاهای بی‌کیفیت و ناسالم تغذیه می‌کنند که بر سلامت جسمی‌شان تأثیر گذاشته است. 5. شیوع بیماری‌ها زندان قرچک به‌دلیل ازدحام بیش از حد و نبود امکانات بهداشتی، به محیطی مناسب برای شیوع بیماری‌ها تبدیل شده است. بیماری‌های عفونی، قارچی، و پوستی میان زندانیان به‌وفور دیده می‌شود. عدم دسترسی به پزشکان متخصص و دارو، مشکلات سلامتی زندانیان را دوچندان کرده است. مواردی از مرگ زندانیان به دلیل عدم دریافت مراقبت‌های پزشکی به‌موقع گزارش شده است. 6. سرکوب زندانیان سیاسی قرچک یکی از زندان‌های اصلی برای نگهداری زنان زندانی سیاسی است. این افراد اغلب تحت فشارهای شدید قرار می‌گیرند تا اعترافات اجباری انجام دهند یا از فعالیت‌های سیاسی خود دست بکشند. مسئولان زندان آن‌ها را از ملاقات با خانواده و ارتباط با دنیای بیرون محروم کرده و در سلول‌های انفرادی نگهداری می‌کنند. نتیجه‌گیری زندان قرچک ورامین، با شرایط غیرانسانی و نقض گسترده حقوق بشر، نه‌تنها زندانیان را از کرامت انسانی محروم می‌کند، بلکه به نمادی از سرکوب سیستماتیک در جمهوری اسلامی تبدیل شده است. بی‌توجهی مقامات به درخواست‌های مکرر سازمان‌های حقوق بشری برای بهبود شرایط این زندان، نشان‌دهنده ماهیت سرکوب‌گرانه حکومت است. زندان قرچک نه‌تنها جهنمی برای زنان و کودکان، بلکه مظهری از ظلم و بی‌عدالتی علیه تمامی انسان‌هایی است که به دنبال آزادی و حقوق اولیه خود هستند. جمع آورنده : خانم متینه عطاالعی عضو فعال کانون دفاع از حقوق بشر در ایران- عضو شبکه آزادگی

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

وقتی موشک‌ها سخن می‌گویند؛ روایت تلخ جنگ ایران و اسرائیل

️ «تهران دیگر شب ندارد» شامگاه داغی بود در خردادماه ۱۴۰۴. صدای آژیر خطر، خیابان ولی‌عصر را برای چند ثانیه در سکوت فرو برد، سپس انفجارها آسم...